พระราชกฤษฎีกากำหนดของป่าหวงห้าม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2494

พระราชกฤษฎีกา

กำหนดของป่าหวงห้าม

(ฉบับที่ ๒) พ.ศ. ๒๔๙๔

---------------

                                                             ในพระปรมาภิไธย

พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช

ธานีวัต กรมหมื่นพิทยลาภพฤฒิยากร

ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์

ให้ไว้ ณ วันที่ ๒๕ ตุลาคม พ.ศ. ๒๔๙๔

เป็นปีที่ ๖ ในรัชกาลปัจจุบัน

 

โดยที่เป็นการสมควรกำหนดป่าบางชนิด ในท้องที่จังหวัดลพบุรี ให้เป็นของ

ป่าหวงห้าม

 

พระมหากษัตริย์ อาศัยอำนาจตามความในมาตรา ๑๕๗ ของรัฐธรรมนูญแห่ง

ราชอาณาจักรไทย และมาตรา ๒๘ แห่งพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช ๒๔๘๔ จึงมีพระบรม

ราชโองการให้ตราพระราชกฤษฎีกาขึ้นไว้ ดังต่อไป

 

มาตรา ๑  พระราชกฤษฎีกานี้เรียกว่า "พระราชกฤษฎีกากำหนดของป่าหวงห้าม

(ฉบับที่ ๒) พ.ศ. ๒๔๙๔"

 

มาตรา ๒  พระราชกฤษฎีกานี้ให้ใช้บังคับเมื่อพ้นกำหนดเก้าสิบวัน นับแต่วัน

ประกาศในราชกิจจานุเบกษาเป็นต้นไป

 

มาตรา ๓  ให้กำหนดของป่า คือ ๑. รวงผึ้ง ๒. น้ำมันยาง และ ๓. ใบลาน เป็น

ของป่าหวงห้าม ในท้องที่จังหวัดลพบุรี ตามความในพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช ๒๔๘๔

 

มาตรา ๔  ให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตราธิการรักษาการตามพระราช

กฤษฎีกานี้

 

ผู้รับสนองพระบรมราชโองการ

จอมพล ป. พิบูลสงคราม

นายกรัฐมนตรี

 

[รก.๒๔๙๔/๖๗/๑๕๑๖/๖ พฤศจิกายน ๒๔๙๔]

 

ชไมพร/พิมพ์

๑๙ ตุลาคม ๒๔๙๔