พระราชกฤษฎีกากำหนดของป่าหวงห้าม (ฉบับที่ ๒) พ.ศ.2494

พระราชกฤษฎีกา

กำหนดของป่าหวงห้าม

(ฉบับที่ ๒) พ.ศ. ๒๔๙๔

-------------

                                                            ในพระปรมาภิไธย

พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช

ธานีนิวัต  กรมหมื่นพิทยาลาภพฤฒิยากร

ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์

ให้ไว้ ณ วันที่ ๒๕ ตุลาคม พ.ศ. ๒๔๙๔

เป็นปีที่ ๖ ในรัชกาลปัจจุบัน

 

โดยที่เป็นการสมควรกำหนดของป่าบางชนิด ในท้องที่จังหวัดลพบุรี ให้เป็นของ

ป่าหวงห้าม

พระมหากษัตริย์ อาศัยอำนาจตามความในมาตรา ๑๕๗ ของรัฐธรรมนูญแห่ง

ราชอาณาจักรไทย และมาตรา ๒๘ แห่งพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช ๒๔๘๔ จึงมีพระบรม

ราชโองการให้ตราพระราชกฤษฎีกาขึ้นไว้ ดั่งต่อไปนี้

มาตรา ๑  พระราชกฤษฎีกานี้เรียกว่า "พระราชกฤษฎีกากำหนดของป่าหวงห้าม

(ฉบับที่ ๒) พ.ศ. ๒๔๙๔"

มาตรา ๒  พระราชกฤษฎีกานี้ให้ใช้บังคับเมื่อพ้นกำหนดเก้าสิบวัน นับแต่วัน

ประกาศในราชกิจจานุเบกษาเป็นต้นไป

มาตรา ๓  ให้กำหนดของป่า คือ ๑. รวงผึ้ง ๒. น้ำมันยางและ ๓. ใบลาน เป็น

ของป่าหวงห้าม ในท้องที่จังหวัดลพบุรีตามความในพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช ๒๔๘๔

มาตรา ๔  ให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตราธิการรักษาการตามพระราช

กฤษฎีกานี้

 

ผู้รับสนองพระบรมราชโองการ

จอมพล ป. พิบูลสงคราม

นายกรัฐมนตรี

 

[ดูข้อมูลจากภาพกฎหมาย]

 

[รก.๒๔๙๔/๖๗/๑๕๑๖/๖ พฤศจิกายน ๒๔๘๔]

 

พรพิมล/พิมพ์

๒๕ ก.ค ๒๕๔๔