คลังสำหรับ 29/05/2016

กฎกระทรวง ฉบับที่ 18 (พ.ศ. 2507) ออกตามความในพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช 2484

หมายเหตุ:-เหตุผลในการประกาศใช้กฎกระทรวงฉบับนี้ คือ เพื่อให้การตัดฟันไม้หวงห้าม

ได้เป็นไปโดยถูกต้องตามหลักวิชาการป่าไม้ และนำไม้ที่ถึงขนาดตัดฟันแล้วไปใช้ให้ได้ประโยชน

์มากที่สุด และเหลือไม้ที่ต่ำกว่าขนาดจำกัดไว้เพื่อประโยชน์ในอนาคต จึงเป็นการจำเป็น

และสมควรกำหนดขนาดจำกัดไม้หวงห้ามที่จะอนุญาตให้ทำการตัดฟันเพื่อให้เหลือต้นไม้

ขนาดรอง ๆ ลดหลั่นกันลงไปได้มีโอกาสเจริญเติมโตขึ้นเป็นไม้ใหญ่ให้ตัดฟันได้ทะยอยกันไป

ทุก ๆ ปีโดยไม่ขาดแคลน

กฎกระทรวง ฉบับที่ 19 (พ.ศ. 2507) ออกตามความในพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช 2484 ว่าด้วยการเก็บหาของป่าหวงห้าม

มายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใช้กฎกระทรวงฉบับนี้ คือ เนื่องจากกฎกระทรวง

ฉบับที่ ๑๑ (พ.ศ. ๒๔๙๘) ออกตามความในพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช

๒๔๘๔ ว่าด้วยการเก็บหาของป่าที่ใช้บังคับอยู่ในปัจจุบันนี้ยังไม่เป็นการเหมาะสมแก่

กาลสมัยและสถานการณ์ปัจจุบัน จึงเป็นการสมควรที่จะปรับปรุงกฎกระทรวงว่าด้วย

การเก็บหาของป่าเสียใหม่ให้เป็นการเหมาะสมรัดกุมยิ่งขึ้น และเพื่อให้สอดคล้องกับ

พระราชกฤษฎีกากำหนดของป่าหวงห้าม พ.ศ. ๒๕๐๕ โดยยกเลิกกฎกระทรวง ฉบับที่

๑๑ (พ.ศ. ๒๔๙๘) ออกตามความในพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช ๒๔๘๔ นั้น

เสีย แล้วออกกฎกระทรวงว่าด้วยการเก็บหาของป่าหวงห้ามขึ้นใหม่ เพื่อใช้แทนกฎ

กระทรวงฉบับเดิม

กฎกระทรวง ฉบับที่ 20 (พ.ศ. 2511) ออกตามความในพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช 2484

หมายเหตุ :-เหตุผลในการประการใช้กฎกระทรวงฉบับนี้ คือ เพื่อให้การตัดฟันไม้หวงห้าม

ได้เป็นไปถูกต้องตามหลักวิชาการป่าไม้และนำไม้ที่ถึงขนาดตัดฟันแล้วไปใช้ให้ได้ประโยชน

์มากที่สุด และเหลือไม้ที่ต่ำกว่าขนาดจำกัดไว้เพื่อประโยชน์ในอนาคต จึงเป็นการจำเป็นและ

สมควรกำหนดขนาดจำกัดไม้หวงห้ามที่จะอนุญาตให้ทำการตัดฟันเพื่อให้เหลือต้นไม้ขนาด

รอง ๆ ลดหลั่นกันลงไปได้มีโอกาสเจริญเติบโตขึ้นเป็นไม้ใหญ่ให้ตัดฟันได้ทยอยกันไปทุกปี

โดยไม่ขาดแคลน จึงจำเป็นต้องออกกฎกระทรวงฉบับนี้

กฎกระทรวง ฉบับที่ 21 (พ.ศ. 2512) ออกตามความในพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช 2484

หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใช้กฎกระทรวงฉบับนี้ คือ เพื่อให้การตัดฟันไม้ยางทุกชนิดใน

ท้องที่ทุกจังหวัดทั่วราชอาณาจักรเป็นไปโดยถูกต้องตามหลักวิชาการป่าไม้ และนำไม้ที่ถึงขนาดตัด

ฟันแล้วไปใช้ให้ได้ประโยชน์มากที่สุด และเหลือไม้ที่ต่ำกว่าขนาดจำกัดไว้เพื่อประโยชน์ในอนาคต

สมควรกำหนดขนาดจำกัดของไม้ยางทุกชนิดที่จะอนุญาตให้ทำการตัดฟันเพื่อให้เหลือไม้ยางขนาด

รอง ๆ ลดหลั่นกันลงไป ได้มีโอกาสเจริญเติบโตขึ้นเป็นไม้ใหญ่ให้ตัดฟันได้ทยอยกันไปทุกปีโดยไม่

ขาดแคลน จึงจำเป็นต้องออกกฎกระทรวงฉบับนี้ขึ้น

กฎกระทรวง ฉบับที่ 21 (พ.ศ. 2512) ออกตามความในพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช 2484

หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใช้กฎกระทรวงฉบับนี้ คือ เพื่อให้การตัดฟันไม้ยางทุกชนิดใน

ท้องที่ทุกจังหวัดทั่วราชอาณาจักรเป็นไปโดยถูกต้องตามหลักวิชาการป่าไม้ และนำไม้ที่ถึงขนาดตัด

ฟันแล้วไปใช้ให้ได้ประโยชน์มากที่สุด และเหลือไม้ที่ต่ำกว่าขนาดจำกัดไว้เพื่อประโยชน์ในอนาคต

สมควรกำหนดขนาดจำกัดของไม้ยางทุกชนิดที่จะอนุญาตให้ทำการตัดฟันเพื่อให้เหลือไม้ยางขนาด

รอง ๆ ลดหลั่นกันลงไป ได้มีโอกาสเจริญเติบโตขึ้นเป็นไม้ใหญ่ให้ตัดฟันได้ทยอยกันไปทุกปีโดยไม่

ขาดแคลน จึงจำเป็นต้องออกกฎกระทรวงฉบับนี้ขึ้น

กฎกระทรวง ฉบับที่ 21 (พ.ศ. 2517) ออกตามความในพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช 2484

หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใช้กฎกระทรวงฉบับนี้ คือ เนื่องจากมาตรา ๒๙

ทวิ แห่งพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช ๒๔๘๔ ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยประกาศของ

คณะปฏิวัติ ฉบับที่ ๑๑๖ ลงวันที่ ๑๐ เมษายน พ.ศ. ๒๕๑๕ บัญญัติห้ามมิให้ผู้ใดค้า

หรือมีไว้ในครอบครองซึ่งของป่าหวงห้ามเกินปริมาณที่รัฐมนตรีประกาศกำหนดในราช

กิจจานุเบกษา เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากพนักงานเจ้าหน้าที่ และต้องปฏิบัติตามข้อกำหนด

ในกฎกระทรวงและในการอนุญาต สมควรกำหนดข้อกำหนดเกี่ยวกับการอนุญาตดังกล่าว

จึงจำเป็นต้องออกกฎกระทรวงฉบับนี้

กฎกระทรวง ฉบับที่ 23 (พ.ศ. 2518) ออกตามความในพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช 2484 ว่าด้วยอัตราค่าธรรมเนียม

หมายเหตุ :-เหตุผลในการประกาศใช้กฎกระทรวงฉบับนี้ คือ เนื่องจากอัตราค่าธรรมเนียม

ตามพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช ๒๔๘๔ ได้กำหนดไว้เป็นเวลานานแล้วในปัจจุบัน

ค่าของเงินตราได้เปลี่ยนแปลงไป ประกอบกับได้มีพระราชบัญญัติป่าไม้ (ฉบับที่ ๕)

พ.ศ. ๒๕๑๘ ได้กำหนดอัตราค่าธรรมเนียมขึ้นใหม่ สมควรปรับปรุงอัตราค่าธรรมเนียม

เสียใหม่ให้เหมาะสมกับสภาพการณ์ปัจจุบัน และให้สอดคล้องกับพระราชบัญญัติป่าไม้ดังกล่าว

จึงจำเป็นต้องออกกฎกระทรวงนี้

กฎกระทรวง ฉบับที่ 24 (พ.ศ. 2518) ออกตามความในพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช 2484 ว่าด้วยการทำไม้หวงห้าม

หมายเหตุ :-เหตุผลในการประกาศใช้กฎกระทรวงฉบับนี้ คือ เนื่องจากได้มีการแก้ไข

เพิ่มเติมพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช ๒๔๘๔ โดยกำหนดให้การทำไม้สักและไม้

ยางที่มิได้ขึ้นอยู่ในป่า ต้องได้รับอนุญาตแต่ไม่ต้องเสียค่าภาคหลวง สมควรปรับปรุงวิธี

การการขออนุญาตการทำไม้หวงห้ามเสียใหม่ให้สอดคล้องกัน จึงจำเป็นต้องออกกฎ

กระทรวงฉบับนี้

กฎกระทรวง ฉบับที่ 25 (พ.ศ. 2519) ออกตามความในพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช 2484 ว่าด้วยการแปรรูปไม้และมีไม้แปรรูป

หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใช้กฎกระทรวงฉบับนี้ คือ เนื่องจากพระราชบัญญัต

ิป่าไม้ (ฉบับที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๑๘ ได้แก้ไขเพิ่มเติมบทบัญญัติในส่วนที่เกี่ยวกับการแปรรูปไม

้และการมีไม้แปรรูปไว้ในครอบครอง ในการนี้สมควรปรับปรุงกฎกระทรวง ฉบับที่ ๑๕

(พ.ศ.๒๔๙๘) ออกตามความในพระราชบัญญัติป่าไม้พุทธศักราช ๒๔๘๔ ว่าด้วยการ

แปรรูปไม้และมีไม้แปรรูปให้สอดคล้องกัน จึงจำเป็นต้องออกกฎกระทรวงนี้

กฎกระทรวง ฉบับที่ 26 (พ.ศ. 2528) ออกตามความในพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช 2484 ว่าด้วยการนำไม้หรือของป่าเคลื่อนที่

หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใช้กฎกระทรวงฉบับนี้ คือ เนื่องจากหลักเกณฑ์

วิธีการ และเงื่อนไขการขออนุญาตและการอนุญาตให้มีใบเบิกทางนำไม้หรือของป่า

เคลื่อนที่ ซึ่งกำหนดไว้ในกฎกระทรวง ฉบับที่ ๑๓ (พ.ศ. ๒๔๙๘) ออกตามความใน

พระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช ๒๔๘๔ ว่าด้วยการนำไม้หรือของป่าเคลื่อนที่ยังไม่

เหมาะสมกับสภาวการณ์ในปัจจุบัน เป็นเหตุให้มีการลักลอบนำไม้หรือของป่าเคลื่อนที่

อยู่เสมอ นอกจากนั้น กฎกระทรวงดังกล่าวมิได้กำหนดแบบคำขอแจ้งการนำไม้หรือ

ของป่าเคลื่อนที่เข้าเขตด่านป่าไม้ และแบบหนังสืออนุญาตให้นำไม้หรือของป่าเคลื่อน

ที่ผ่านด่านป่าไม้ไว้ สมควรปรับปรุง หลักเกณฑ์วิธีการ และเงื่อนไขเกี่ยวกับการนำไม้

หรือของป่าเคลื่อนที่เสียใหม่ให้เหมาะสมยิ่งขึ้น จึงจำเป็นต้องออกกฎกระทรวงนี้

ลิงค์ที่เกี่ยวข้อง