พระราชกฤษฎีกากำหนดป่ายาง ในท้องที่ตำบลท่าไม้รวก อำเภอท่ายาง จังหวัดเพชรบุรี ให้เป็นป่าคุ้มครอง พ.ศ. 2496
พระราชกฤษฎีกา
กำหนดป่ายาง ในท้องที่ตำบลท่าไม้รวก อำเภอท่ายาง
จังหวัดเพชรบุรี ให้เป็นป่าคุ้มครอง
พ.ศ. ๒๔๙๖
-----------
ภูมิพลอดุลยเดช ป.ร.
ให้ไว้ ณ วันที่ ๙ กันยายน พ.ศ. ๒๔๙๖
เป็นปีที่ ๘ ในรัชกาลปัจจุบัน
พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช มีพระบรมราชโองการ
โปรดเกล้า ฯ ให้ประกาศว่า
โดยที่เป็นการสมควรกำหนดป่ายาง ในท้องที่ตำบลท่าไม้รวก อำเภอท่ายาง
จังหวัดเพชรบุรี ให้เป็นป่าคุ้มครอง
อาศัยอำนาจตามความในมาตรา ๙๕ ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย
พุทธศักราช ๒๔๗๕ แก้ไขเพิ่มเติม พุทธศักราช ๒๔๙๕ และมาตรา ๗ แห่งพระราชบัญญัติ
คุ้มครองและสงวนป่า พุทธศักราช ๒๔๘๑ จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้า ฯ ให้ตราพระราชกฤษฎีกา
ขึ้นไว้ ดังต่อไปนี้
มาตรา ๑ พระราชกฤษฎีกานี้เรียกว่า "พระราชกฤษฎีกากำหนดป่ายาง ในท้องที่
ตำบลท่าไม้รวก อำเภอท่ายาง จังหวัดเพชรบุรี ให้เป็นป่าคุ้มครอง พ.ศ. ๒๔๙๖"
มาตรา ๒ พระราชกฤษฎีกานี้ให้ใช้บังคับเมื่อพ้นกำหนดสามสิบวันนับแต่วัน
ประกาศในราชกิจจานุเบกษาเป็นต้นไป
มาตรา ๓ ให้ป่ายาง ในท้องที่ตำบลท่าไม้รวก อำเภอท่ายาง จังหวัดเพชรบุรี
ภายในแนวเขตตามแผนที่ท้ายพระราชกฤษฎีกานี้ เป็นป่าคุ้มครอง
มาตรา ๔ ให้รัฐมตรีว่าการกระทรวงเกษตรรักษาการตามพระราชกฤษฎีกานี้
ผู้รับสนองพระบรมราชโองการ
จอมพล ป. พิบูลสงคราม
นายกรัฐมนตรี
+---------------------------------------------------------------------------------------------------+
หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใช้พระราชกฤษฎีกาฉบับนี้ คือ เนื่องจากที่ดินแห่งนี้เป็นป่า
ที่มีไม้มีค่าเป็นปริมาณมาก เช่น ไม้ยาง มีสภาพเหมาะสมที่ควรสงวนไว้เพื่อให้ราษฎรได้มีไม้ใช้
ตลอดไป อันจะให้ประโยชน์มากยิ่งกว่าที่จะแผ้วถางลงทำเป็นที่เพาะปลูกหรือเพื่อกิจการอย่างอื่น
ต่อหน่วยเนื้อที่ และการใช้ประโยชน์จากป่าของราษฎรส่วนมากมิได้เป็นไปตามหลักเศรษฐกิจ เช่น
เข้าก่นสร้าง แผ้วถาง เผาป่าที่อุดมไปด้วยพันธุ์ไม้มีค่า โดยไม่คำนึงถึงผลได้เสียที่จะบังเกิดแก่ส่วน
รวม เป็นเหตุให้ป่าที่ดีมีค่าถูกทำลายทรุดโทรมเสียหายเกินควร จึงสมควรที่จะจัดการคุ้มครองที่
ป่าแห่งนี้ไว้เพื่อประโยชน์แห่งรัฐและประชาชน
[รก.๒๔๙๖/๖๑/๑๑๖๑/๒๙ กันยายน ๒๔๙๖]
ชไมพร/พิมพ์
๑๙ ตุลาคม ๒๕๔๔
