พระราชกฤษฎีกากำหนดให้ป่าน้ำจืด – ป่ามะมุ – ป่าปากจั่น ในท้องที่ตำบลน้ำจืดใหญ่ ตำบลน้ำจืดน้อย ตำบลมะมุ และตำบลปากจั่น อำเภอกระบุรี จังหวัดระนอง ให้เป็นป่าคุ้มครอง พ.ศ. 2495

พระราชกฤษฎีกา

กำหนดป่าน้ำจืด - มะมุ - ปากจั่น ในท้องที่

ตำบลน้ำจืดใหญ่ ตำบลน้ำจืดน้อย ตำบลมะมุ

และตำบลปากจั่น อำเภอกระบุรี

จังหวัดระนอง ให้เป็นป่าคุ้มครอง

พ.ศ. ๒๔๙๕

--------------

                                                        ภูมิพลอดุลยเดช ป.ร.

                                         ให้ไว้ ณ วันที่ ๑๗ ตุลาคม พ.ศ. ๒๔๙๕

เป็นปีที่ ๗ ในรัชกาลปัจจุบัน

 

พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช มีพระบรมราชโองการ

โปรดเกล้า ฯ ให้ประกาศว่า

 

โดยที่เป็นการสมควรกำหนดป่าน้ำจืด - มะมุ - ปากจั่น ในท้องที่ตำบลน้ำจืด

ใหญ่ ตำบลน้ำจืดน้อย ตำบลมะมุ และตำบลปากจั่น อำเภอกระบุรี จังหวัดระนอง ให้เป็น

ป่าคุ้มครอง

 

อาศัยอำนาจตามความในมาตรา ๙๕ ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย

พุทธศักราช ๒๔๗๕ แก้ไขเพิ่มเติม พุทธศักราช ๒๔๙๕ และมาตรา ๗ แห่งพระราชบัญญัติ

คุ้มครองและสงวนป่า พุทธศักราช ๒๔๘๑ จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้า ฯ ให้ตราพระราชกฤษฎีกา

ขึ้นไว้ ดังต่อไปนี้

 

มาตรา ๑  พระราชกฤษฎีกานี้เรียกว่า "พระราชกฤษฎีกากำหนดป่าน้ำจืด -

มะมุ - ปากจั่น ในท้องที่ตำบลน้ำจืดใหญ่ ตำบลน้ำจืดน้อย ตำบลมะมุ และตำบลปากจั่น อำเภอ

กระบุรี จังหวัดระนอง ให้เป็นป่าคุ้มครอง พ.ศ. ๒๔๙๕"

 

มาตรา ๒  พระราชกฤษฎีกานี้ให้ใช้บังคับเมื่อพ้นกำหนดสามสิบวัน นับแต่วัน

ประกาศในราชกิจจานุเบกษาเป็นต้นไป

 

มาตรา ๓  ให้ป่าน้ำจืด - มะมุ - ปากจั่น ในท้องที่ตำบลน้ำจืดใหญ่ ตำบลน้ำจืด

น้อย ตำบลมะมุ และตำบลปากจั่น อำเภอกระบุรี จังหวัดระนอง ภายในแนวเขตตามแผนที่ท้าย

พระราชกฤษฎีกานี้เป็นป่าคุ้มครอง

 

มาตรา ๔  ให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตรรักษาการตามพระราชกฤษฎีกานี้

 

ผู้รับสนองพระบรมราชโองการ

จอมพล ป. พิบูลสงคราม

นายกรัฐมนตรี

 

[รก.๒๔๙๕/๗๕/๑๓๙๘/๒๓ ธันวาคม ๒๔๙๕]

 

ชไมพร/พิมพ์

๑๗ ตุลาคม ๒๕๔๔