พระราชกฤษฎีกา กำหนดป่าบูกิ๊ตตำมะซู – บูกิ๊ตกือแล ในท้องที่ตำบลตาเนาะแมเราะ และตำบลยะรม อำเภอเบตง จังหวัดยะลา ให้เป็นป่าคุ้มครอง พุทธศักราช 2483

พระราชกฤษฎีกา

กำหนดป่าบูกิ๊ตตำมะซู - บูกิ๊ตกือแล ในท้องที่ตำบล

ตาเนาะแมเราะ และตำบลยะรม อำเภอเบตง

จังหวัดยะลา ให้เป็นป่าคุ้มครอง พุทธศักราช ๒๔๘๓

-------------

                                   ในพระปรมาภิธัยสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวอานันทมหิดล

                                                  คณะผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์

                                           ( ตามประกาศประธานสภาผู้แทนราษฎร

                                           ลงวันที่ ๔ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๔๘๐ )

                                                         อาทิตย์ทิพอาภา

                                                     พล.อ. พิชเยนทรโยธิน

                                    ตราไว้ ณ วันที่ ๓ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๔๘๓

                                                เป็นปีที่ ๗ ในรัชกาลปัจจุบัน

                        โดยที่เห็นสมควรกำหนดป่าบูกิ๊ตตำมะซู - บูกิ๊ตกือแล ในท้องที่ตำบลตาเนาะแม

เราะและตำบลยะรม อำเภอเบตง จังหวัดยะลา ให้เป็นป่าคุ้มครอง

                        คณะผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ ในพระปรมาภิธัยสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว อาศัย

อำนาจตามความในมาตรา ๗ แห่งพระราชบัญญัติคุ้มครองและสงวนป่า พุทธศักราช ๒๔๘๑

จึ่งให้ตราพระราชกฤษฎีกาขึ้นไว้ ดั่งต่อไปนี้

                        มาตรา ๑ พระราชกฤษฎีกานี้ให้เรียกว่า " พระราชกฤษฎีกากำหนดป่าบูกิ๊ตตำมะ

ซู - บูกิ๊ตกือแล ในท้องที่ตำบลตาเนาะแมเราะ และตำบลยะรม อำเภอเบตง จังหวัดยะลา ให้เป็น

ป่าคุ้มครอง พุทธศักราช ๒๔๘๓"

                        มาตรา ๒ ให้ใช้พระราชกฤษฎีกานี้ เมื่อพ้นกำหนดสามสิบวัน นับตั้งแต่

วันประกาศในราชกิจจานุเบกษาเป็นต้นไป

                        มาตรา ๓ ให้ป่าบูกิ๊ตตำมะซู - บูกิ๊ตกือแล ในท้องที่ตำบลตาเนาะแมเราะ

และตำบลยะรม อำเภอเบตง จังหวัดยะลา ภายในเขตต์ดั่งปรากฏในแผนที่ท้ายพระราชกฤษฎีกานี้

เป็นป่าคุ้มครอง

                        มาตรา ๔ ให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตราธิการรักษาการให้เป็นไปตาม

พระราชกฤษฎีกานี้

ผู้รับสนองพระบรมราชโองการ

       พิบูลสงคราม

       นายกรัฐมนตรี

[รก.๒๔๘๓/-/๘๓๗/๑๐ ธันวาคม ๒๔๘๓]

                                                                                                ชไมพร/พิมพ์

                                                                                                ๒ ตุลาคม ๒๕๔๔