กฎกระทรวง ฉบับที่ 21 (พ.ศ. 2512) ออกตามความในพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช 2484
กฎกระทรวง
ฉบับที่ ๒๑ (พ.ศ. ๒๕๑๒)
ออกตามความในพระราชบัญญัติป่าไม้
พุทธศักราช ๒๔๘๔
------------------------
อาศัยอำนาจตามความในมาตรา ๔ (๑๑) แห่งพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช
๒๔๘๔ ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติป่าไม้ (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๔๙๔ และมาตรา ๗๕
แห่งพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช ๒๔๘๔ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตรออกกฎ
กระทรวงไว้ ดังต่อไปนี้
ข้อ ๑ ให้ยกเลิกรายการลำดับ (๑๑๓) ของบัญชีที่ ๑ ลำดับ (๑๔๑) ของบัญชีที่
๒ ลำดับ (๑๐๖) ของบัญชีที่ ๓ ลำดับ (๑๒๒) ของบัญชีที่ ๕ ลำดับ (๑๕๔) ของบัญชีที่ ๖ และ
ลำดับ (๑๕๓) ของบัญชีที่ ๗ แห่งบัญชีท้ายกฎกระทรวง ฉบับที่ ๑๘ (พ.ศ. ๒๕๐๗) ออกตาม
ความในพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช ๒๔๘๔
ข้อ ๒ ขนาดจำกัดของไม้ยางทุกชนิดในท้องที่ทุกจังหวัดทั่วราชอาณาจักร ให้
ถือขนาดโต ๒๕๐ เซนติเมตร
ข้อ ๓ การวัดขนาดโตของต้นไม้ยาง ให้วัดโดยรอบลำต้นตรงที่สูง ๑๓๐
เซนติเมตร จากระดับพื้นดิน เว้นแต่ต้นใดที่ลำต้นมีลักษณะผิดปกติ เช่น เป็นพู พอน ปุ่ม ตา หรือ
กิ่วคอด ตรงที่สูง ๑๓๐ เซนติเมตร การวัดให้วัดโดยรอบลำต้นตรงที่ถัดจากที่ที่มีลักษณะผิดปกติ
ขึ้นไปใกล้ชิดที่สุด
ให้ไว้ ณ วันที่ ๓๐ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๑๒
หม่อมราชวงศ์จักรทอง ทองใหญ่
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตร
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใช้กฎกระทรวงฉบับนี้ คือ เพื่อให้การตัดฟันไม้ยางทุกชนิดใน
ท้องที่ทุกจังหวัดทั่วราชอาณาจักรเป็นไปโดยถูกต้องตามหลักวิชาการป่าไม้ และนำไม้ที่ถึงขนาดตัด
ฟันแล้วไปใช้ให้ได้ประโยชน์มากที่สุด และเหลือไม้ที่ต่ำกว่าขนาดจำกัดไว้เพื่อประโยชน์ในอนาคต
สมควรกำหนดขนาดจำกัดของไม้ยางทุกชนิดที่จะอนุญาตให้ทำการตัดฟันเพื่อให้เหลือไม้ยางขนาด
รอง ๆ ลดหลั่นกันลงไป ได้มีโอกาสเจริญเติบโตขึ้นเป็นไม้ใหญ่ให้ตัดฟันได้ทยอยกันไปทุกปีโดยไม่
ขาดแคลน จึงจำเป็นต้องออกกฎกระทรวงฉบับนี้ขึ้น
[รก.๒๕๑๒/๙๙/๙๑๗/๑๑ พฤศจิกายน ๒๕๑๒]
พุทธชาด / แก้ไข
๑๗ ตุลาคม ๒๕๔๕
A+B( C)