ตราพระบรมราชโองการ

พระราชกฤษฎีกา

กำหนดของป่าหวงห้าม

พ.ศ. 2505

-----------------

                   ภูมิพลอดุลยเดช ป.ร.

ให้ไว้ ณ วันที่ 30 ตุลาคม พ.ศ. 2505

เป็นปีที่ 17 ในรัชกาลปัจจุบัน

พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช  มีพระบรมราชโองการโปรดเกล้าฯ

ให้ประกาศว่า

โดยที่เป็นการสมควรกำหนดของป่าบางชนิด  ในท้องที่บางจังหวัด ให้เป็นของ

ป่าหวงห้าม

อาศัยอำนาจตามความในมาตรา 27  และมาตรา 28  แห่งพระราชบัญญัติป่าไม้

พุทธศักราช 2484  จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ  ให้ตราพระราชกฤษฎีกาขึ้นไว้ ดัง

ต่อไปนี้

มาตรา 1  พระราชกฤษฎีกานี้เรียกว่า `พระราชกฤษฎีกากำหนดของป่าหวงห้าม

พ.ศ. 2505'

มาตรา 2  พระราชกฤษฎีกานี้ให้ใช้บังคับเมื่อพ้นกำหนดเก้าสิบวันนับแต่วัน

ประกาศในราชกิจจานุเบกษาเป็นต้นไป>

มาตรา 3  ให้ยกเลิก

(1)  พระราชกฤษฎีกากำหนดของป่าหวงห้าม พ.ศ. 2497 และ

(2)  พระราชกฤษฎีกาเพิกถอนของป่าหวงห้ามบางชนิด พ.ศ. 2501

มาตรา 4  ให้ของป่าบางชนิดในท้องที่บางจังหวัดตามที่ระบุไว้ในบัญชีท้าย

พระราชกฤษฎีกานี้  เป็นของป่าหวงห้ามตามความในพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช

มาตรา 5  ให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตรรักษาการตามพระราชกฤษฎีกานี้

ผู้รับสนองพระบรมราชโองการ

จอมพล ส. ธนะรัชต์

นายกรัฐมนตรี

หมายเหตุ:- เหตุผลในการประกาศใช้พระราชกฤษฎีกาฉบับนี้ คือ เนื่องจากของป่าบาง

ชนิดมีคุณภาพดี  บางชนิดมีราคาสูงและบางชนิดก็หายากซึ่งมีบุคคลนิยมเก็บหานำ

ออกมาเพื่อการค้าหรือประกอบการอุตสาหกรรมเป็นปริมาณมาก  และการเก็บหาของป่า

ดังกล่าวนี้ ได้กระทำไปโดยมุ่งหวังที่จะได้ของป่าเป็นปริมาณมากแต่อย่างเดียว

หาได้คำนึงถึงความเสียหายแก่พืชพันธุ์แห่งของป่าแต่อย่างใดไม่  เป็นเหตุให้

ต้นไม้อันเป็นแหล่งกำเนิดของป่านนเป็นอันตราย หรือเสื่อมสลายสูญสิ้นพันธุ์ไป

จึงเป็นการจำเป็นและสมควรที่จะกำหนดของป่าหวงห้ามในท้องที่จังหวัดต่าง ๆ เสีย

ใหม่  เพื่อประโยชน์ในการควบคุมบำรุงรักษาพืชพันธุ์แห่งของป่าสืบไป