พระราชกฤษฎีกากำหนดของป่าหวงห้าม (ฉบับที่ ๒) พ.ศ.2494
พระราชกฤษฎีกา
กำหนดของป่าหวงห้าม
(ฉบับที่ ๒) พ.ศ. ๒๔๙๔
-------------
ในพระปรมาภิไธย
พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช
ธานีนิวัต กรมหมื่นพิทยาลาภพฤฒิยากร
ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์
ให้ไว้ ณ วันที่ ๒๕ ตุลาคม พ.ศ. ๒๔๙๔
เป็นปีที่ ๖ ในรัชกาลปัจจุบัน
โดยที่เป็นการสมควรกำหนดของป่าบางชนิด ในท้องที่จังหวัดลพบุรี ให้เป็นของ
ป่าหวงห้าม
พระมหากษัตริย์ อาศัยอำนาจตามความในมาตรา ๑๕๗ ของรัฐธรรมนูญแห่ง
ราชอาณาจักรไทย และมาตรา ๒๘ แห่งพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช ๒๔๘๔ จึงมีพระบรม
ราชโองการให้ตราพระราชกฤษฎีกาขึ้นไว้ ดั่งต่อไปนี้
มาตรา ๑ พระราชกฤษฎีกานี้เรียกว่า "พระราชกฤษฎีกากำหนดของป่าหวงห้าม
(ฉบับที่ ๒) พ.ศ. ๒๔๙๔"
มาตรา ๒ พระราชกฤษฎีกานี้ให้ใช้บังคับเมื่อพ้นกำหนดเก้าสิบวัน นับแต่วัน
ประกาศในราชกิจจานุเบกษาเป็นต้นไป
มาตรา ๓ ให้กำหนดของป่า คือ ๑. รวงผึ้ง ๒. น้ำมันยางและ ๓. ใบลาน เป็น
ของป่าหวงห้าม ในท้องที่จังหวัดลพบุรีตามความในพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช ๒๔๘๔
มาตรา ๔ ให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตราธิการรักษาการตามพระราช
กฤษฎีกานี้
ผู้รับสนองพระบรมราชโองการ
จอมพล ป. พิบูลสงคราม
นายกรัฐมนตรี
[ดูข้อมูลจากภาพกฎหมาย]
[รก.๒๔๙๔/๖๗/๑๕๑๖/๖ พฤศจิกายน ๒๔๘๔]
พรพิมล/พิมพ์
๒๕ ก.ค ๒๕๔๔
