พระราชกฤษฎีกา

กำหนดป่าควนทอง ในท้องที่ตำบลป่าบอน

อำเภอปากพยูน จังหวัดพัทลุง ให้เป็นป่าคุ้มครอง

พ.ศ. ๒๔๙๕

------------

                                                         ภูมิพลอดุลยเดช ป.ร.

                                          ให้ไว้ ณ วันที่ ๒ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๙๕

                                                     เป็นปีที่ ๗ ในรัชกาลปัจจุบัน

                        พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช มีพระบรมราชโองการ

โปรดเกล้า ฯ ให้ประกาศว่า

                        โดยที่เป็นการสมควรกำหนดป่าควนคำทอง ในท้องที่ตำบลป่าบอน อำเภอ

ปากพยูน จังหวัดพัทลุง ให้เป็นป่าคุ้มครอง

                        อาศัยอำนาจตามความในมาตรา ๙๕ ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย

พุทธศักราช ๒๔๗๕ แก้ไขเพิ่มเติม พุทธศักราช ๒๔๙๕ และมาตรา ๗ แห่งพระราชบัญญัติ

คุ้มครองและสงวนป่า พุทธศักราช ๒๔๘๑ จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้า ฯ ให้ตราพระราชกฤษฎีกา

ขึ้นไว้ ดังต่อไปนี้

                        มาตรา ๑  พระราชกฤษฎีกานี้เรียกว่า "พระราชกฤษฎีกากำหนดป่าควนทอง

ในท้องที่ตำบลป่าบอน อำเภอปากพยูน จังหวัดพัทลุง ให้เป็นป่าคุ้มครอง พ.ศ. ๒๔๙๕"

                        มาตรา ๒  พระราชกฤษฎีกานี้ให้ใช้บังคับเมื่อพ้นกำหนดสามสิบวันนับแต่วัน

ประกาศในราชกิจจานุเบกษาเป็นต้นไป

                        มาตรา ๓  ให้ป่าควนทอง ในท้องที่ตำบลป่าบอน อำเภอปากพยูน จังหวัดพัทลุง

ภายในแนวเขตตามแผนที่ท้ายพระราชกฤษฎีกานี้ เป็นป่าคุ้มครอง

                        มาตรา ๔  ให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตรรักษาการตามพระราชกฤษฎีกานี้

ผู้รับสนองพระบรมราชโองการ

   จอมพล ป. พิบูลสงคราม

         นายกรัฐมนตรี

[รก.๒๔๙๕/๕๔/๑๐๕๗/๙ กันยายน ๒๔๙๕]

                                                                                                            ชไมพร/พิมพ์

                                                                                                            ๑๗ ตุลาคม ๒๕๔๔