พระราชกฤษฎีกา

กำหนดเขตที่ดิน ในท้องที่ตำบลชัยบุรี และตำบลลำปำ อำเภอเมืองพัทลุง จังหวัดพัทลุง

ให้เป็นเขตปฏิรูปที่ดิน

พ.ศ. ๒๕๕๕

                  

ภูมิพลอดุลยเดช ป.ร.

ให้ไว้ ณ วันที่ ๒๘ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๕

เป็นปีที่ ๖๗ ในรัชกาลปัจจุบัน

พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช มีพระบรมราชโองการโปรดเกล้าฯ ให้ประกาศว่า

โดยที่เป็นการสมควรกำหนดเขตที่ดิน ในท้องที่ตำบลชัยบุรี และตำบลลำปำ อำเภอเมืองพัทลุง จังหวัดพัทลุง ให้เป็นเขตปฏิรูปที่ดิน

 

อาศัยอำนาจตามความในมาตรา ๑๘๗ ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย และมาตรา ๒๕ วรรคหนึ่ง แห่งพระราชบัญญัติการปฏิรูปที่ดินเพื่อเกษตรกรรม พ.ศ. ๒๕๑๘ อันเป็นกฎหมายที่มีบทบัญญัติบางประการเกี่ยวกับการจำกัดสิทธิและเสรีภาพของบุคคล ซึ่งมาตรา ๒๙ ประกอบกับมาตรา ๔๑ มาตรา ๔๒ และมาตรา ๔๓ ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย บัญญัติให้กระทำได้โดยอาศัยอำนาจตามบทบัญญัติแห่งกฎหมาย จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ตราพระราชกฤษฎีกาขึ้นไว้ ดังต่อไปนี้

 

มาตรา ๑  พระราชกฤษฎีกานี้เรียกว่า “พระราชกฤษฎีกากำหนดเขตที่ดิน ในท้องที่ตำบลชัยบุรี และตำบลลำปำ อำเภอเมืองพัทลุง จังหวัดพัทลุง ให้เป็นเขตปฏิรูปที่ดิน พ.ศ. ๒๕๕๕”

มาตรา ๒[๑]  พระราชกฤษฎีกานี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่วันถัดจากวันประกาศในราชกิจจานุเบกษาเป็นต้นไป

มาตรา ๓  ให้ที่ดินในท้องที่ตำบลชัยบุรี และตำบลลำปำ อำเภอเมืองพัทลุง จังหวัดพัทลุง ภายในแนวเขตตามแผนที่ท้ายพระราชกฤษฎีกานี้ เป็นเขตปฏิรูปที่ดิน

มาตรา ๔  ให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ และรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยรักษาการตามพระราชกฤษฎีกานี้

 

ผู้รับสนองพระบรมราชโองการ

ยิ่งลักษณ์  ชินวัตร

นายกรัฐมนตรี

[เอกสารแนบท้าย]

 

๑. แผนที่ท้ายพระราชกฤษฎีกากำหนดเขตที่ดิน ในท้องที่ตำบลชัยบุรี และตำบลลำปำ อำเภอเมืองพัทลุง จังหวัดพัทลุง ให้เป็นเขตปฏิรูปที่ดิน พ.ศ. ๒๕๕๕

 

(ดูข้อมูลจากภาพกฎหมาย)

หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใช้พระราชกฤษฎีกาฉบับนี้ คือ เนื่องจากในท้องที่ตำบลชัยบุรี และตำบลลำปำ อำเภอเมืองพัทลุง จังหวัดพัทลุง มีเกษตรกรผู้ไม่มีที่ดินประกอบเกษตรกรรมเป็นของตนเอง หรือมีที่ดินเล็กน้อยไม่เพียงพอแก่การครองชีพ หรือต้องเช่าที่ดินของผู้อื่นประกอบเกษตรกรรมอยู่เป็นจำนวนมาก และโดยที่ที่ดินสาธารณประโยชน์ควนท่าสำเภา ในท้องที่ตำบลชัยบุรี และตำบลลำปำ อำเภอเมืองพัทลุง จังหวัดพัทลุง ซึ่งทางราชการได้ประกาศเป็นที่ดินสาธารณประโยชน์ สำหรับพลเมืองใช้ไม้ในตำบล เมื่อวันที่ ๓๐ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๗๕ เนื้อที่ทั้งหมดประมาณ ๒,๑๕๖ ไร่ ๑ งาน แต่เมื่อทำการสำรวจรังวัดใหม่ปรากฏว่ามีเนื้อที่ทั้งหมดประมาณ ๔,๑๒๘ ไร่ ๑ งาน ๓๖ ตารางวา ปัจจุบันปรากฏว่าได้เปลี่ยนสภาพจากการเป็นที่ดินสำหรับพลเมืองใช้ร่วมกันแล้วบางส่วน คงเหลือที่ดินสาธารณประโยชน์ที่จะนำมาดำเนินการปฏิรูปที่ดิน เนื้อที่ประมาณ ๑,๗๐๐ ไร่ สมควรกำหนดเขตที่ดินในท้องที่ดังกล่าวให้เป็นเขตปฏิรูปที่ดิน  จึงจำเป็นต้องตราพระราชกฤษฎีกานี้

 

 

ปริยานุช/ผู้จัดทำ

๑๘ ธันวาคม ๒๕๕๕

 

ปณตภร/ผู้ตรวจ

๒๑ ธันวาคม ๒๕๕๕

 

 

[๑] ราชกิจจานุเบกษา เล่ม ๑๒๙/ตอนที่ ๑๑๙ ก/หน้า ๑๐/๑๔ ธันวาคม ๒๕๕๕