พระราชกฤษฎีกากำหนดเขตที่ดิน ในท้องที่ตำบลดงประคำ อำเภอพรหมพิราม และตำบลหินลาด ตำบลบ้านยาง ตำบลท่างาม อำเภอวัดโบสถ์ จังหวัดพิษณุโลก ให้เป็นเขตปฏิรูปที่ดิน พ.ศ. 2542
พระราชกฤษฎีกา
กำหนดเขตที่ดิน ในท้องที่ตำบลดงประคำ อำเภอพรหมพิราม และตำบลหินลาด
ตำบลบ้านยาง ตำบลท่างาม อำเภอวัดโบสถ์ จังหวัดพิษณุโลก
ให้เป็นเขตปฏิรูปที่ดิน
พ.ศ. ๒๕๔๒
----------------------
ภูมิพลอดุลยเดช ป.ร.
ให้ไว้ ณ วันที่ ๒๐ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๔๒
เป็นปีที่ ๕๔ ในรัชกาลปัจจุบัน
พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช มีพระบรมราชโองการ
โปรดเกล้า ฯ ให้ประกาศว่า
โดยที่เป็นการสมควรกำหนดเขตที่ดิน ในท้องที่ตำบลดงประคำ อำเภอพรหม
พิราม และตำบลหินลาด ตำบลบ้านยาง ตำบลท่างาม อำเภอวัดโบสถ์ จังหวัดพิษณุโลก ให้เป็นเขต
ปฏิรูปที่ดิน
อาศัยอำนาจตามความในมาตรา ๒๒๑ ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย
และมาตรา ๒๕ วรรคหนึ่ง แห่งพระราชบัญญัติการปฏิรูปที่ดินเพื่อเกษตรกรรม พ.ศ. ๒๕๑๘
จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้า ฯ ให้ตราพระราชกฤษฎีกาขึ้นไว้ ดังต่อไปนี้
มาตรา ๑ พระราชกฤษฎีกานี้เรียกว่า "พระราชกฤษฎีกากำหนดเขตที่ดิน ใน
ท้องที่ตำบลดงประคำ อำเภอพรหมพิราม และตำบลหินลาด ตำบลบ้านยาง ตำบลท่างาม อำเภอ
วัดโบสถ์ จังหวัดพิษณุโลก ให้เป็นเขตปฏิรูปที่ดิน พ.ศ. ๒๕๔๒"
มาตรา ๒ พระราชกฤษฎีกานี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่วันถัดจากวันประกาศในราช
กิจจานุเบกษา เป็นต้นไป
มาตรา ๓ ให้ที่ดินในท้องที่ตำบลดงประคำ อำเภอพรหมพิราม และตำบล
หินลาด ตำบลบ้านยาง ตำบลท่างาม อำเภอวัดโบสถ์ จังหวัดพิษณุโลก ภายในแนวเขตตามแผนที่
ท้ายพระราชกฤษฎีกานี้ เป็นเขตปฏิรูปที่ดิน
มาตรา ๔ ให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตร
และสหกรณ์ และรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยรักษาการตามพระราชกฤษฎีกานี้
ผู้รับสนองพระบรมราชโองการ
ชวน หลีกภัย
นายกรัฐมนตรี
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใช้พระราชกฤษฎีกาฉบับนี้ คือ เนื่องจากในท้องที่ตำบล
ดงประคำ อำเภอพรหมพิราม และตำบลหินลาด ตำบลบ้านยาง ตำบลท่างาม อำเภอวัดโบสถ์
จังหวัดพิษณุโลก มีเกษตรกรผู้ไม่มีที่ดินประกอบเกษตรกรรมเป็นของตนเอง หรือมีที่ดินเล็กน้อยไม่
เพียงพอแก่การครองชีพ หรือต้องเช่าที่ดินของผู้อื่นประกอบเกษตรกรรมอยู่เป็นจำนวนมาก สมควร
กำหนดเขตที่ดินในท้องที่ดังกล่าวให้เป็นเขตปฏิรูปที่ดิน จึงจำเป็นต้องตราพระราชกฤษฎีกานี้
[รก.๒๕๔๒/๑๓๕ก/๙๔/๒๘ ธันวาคม ๒๕๔๒]
ภคินี/แก้ไข
๑๕/๕/๒๕๔๕
B
