พระราชกฤษฎีกากำหนดให้ป่าน้ำจืด – ป่ามะมุ – ป่าปากจั่น ในท้องที่ตำบลน้ำจืดใหญ่ ตำบลน้ำจืดน้อย ตำบลมะมุ และตำบลปากจั่น อำเภอกระบุรี จังหวัดระนอง ให้เป็นป่าคุ้มครอง พ.ศ. 2495
พระราชกฤษฎีกา
กำหนดป่าน้ำจืด - มะมุ - ปากจั่น ในท้องที่
ตำบลน้ำจืดใหญ่ ตำบลน้ำจืดน้อย ตำบลมะมุ
และตำบลปากจั่น อำเภอกระบุรี
จังหวัดระนอง ให้เป็นป่าคุ้มครอง
พ.ศ. ๒๔๙๕
--------------
ภูมิพลอดุลยเดช ป.ร.
ให้ไว้ ณ วันที่ ๑๗ ตุลาคม พ.ศ. ๒๔๙๕
เป็นปีที่ ๗ ในรัชกาลปัจจุบัน
พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช มีพระบรมราชโองการ
โปรดเกล้า ฯ ให้ประกาศว่า
โดยที่เป็นการสมควรกำหนดป่าน้ำจืด - มะมุ - ปากจั่น ในท้องที่ตำบลน้ำจืด
ใหญ่ ตำบลน้ำจืดน้อย ตำบลมะมุ และตำบลปากจั่น อำเภอกระบุรี จังหวัดระนอง ให้เป็น
ป่าคุ้มครอง
อาศัยอำนาจตามความในมาตรา ๙๕ ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย
พุทธศักราช ๒๔๗๕ แก้ไขเพิ่มเติม พุทธศักราช ๒๔๙๕ และมาตรา ๗ แห่งพระราชบัญญัติ
คุ้มครองและสงวนป่า พุทธศักราช ๒๔๘๑ จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้า ฯ ให้ตราพระราชกฤษฎีกา
ขึ้นไว้ ดังต่อไปนี้
มาตรา ๑ พระราชกฤษฎีกานี้เรียกว่า "พระราชกฤษฎีกากำหนดป่าน้ำจืด -
มะมุ - ปากจั่น ในท้องที่ตำบลน้ำจืดใหญ่ ตำบลน้ำจืดน้อย ตำบลมะมุ และตำบลปากจั่น อำเภอ
กระบุรี จังหวัดระนอง ให้เป็นป่าคุ้มครอง พ.ศ. ๒๔๙๕"
มาตรา ๒ พระราชกฤษฎีกานี้ให้ใช้บังคับเมื่อพ้นกำหนดสามสิบวัน นับแต่วัน
ประกาศในราชกิจจานุเบกษาเป็นต้นไป
มาตรา ๓ ให้ป่าน้ำจืด - มะมุ - ปากจั่น ในท้องที่ตำบลน้ำจืดใหญ่ ตำบลน้ำจืด
น้อย ตำบลมะมุ และตำบลปากจั่น อำเภอกระบุรี จังหวัดระนอง ภายในแนวเขตตามแผนที่ท้าย
พระราชกฤษฎีกานี้เป็นป่าคุ้มครอง
มาตรา ๔ ให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตรรักษาการตามพระราชกฤษฎีกานี้
ผู้รับสนองพระบรมราชโองการ
จอมพล ป. พิบูลสงคราม
นายกรัฐมนตรี
[รก.๒๔๙๕/๗๕/๑๓๙๘/๒๓ ธันวาคม ๒๔๙๕]
ชไมพร/พิมพ์
๑๗ ตุลาคม ๒๕๔๔