ตราพระบรมราชโองการ

พระราชกฤษฎีกา

กำหนดไม้หวงห้าม

พ.ศ.2505

----------

                              ภูมิพลอดุลยเดช ป.ร.

ให้ไว้ ณ วันที่ 30 ตุลาคม พ.ศ.2505

เป็นปีที่ 17 ในรัชกาลปัจจุบัน

พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช มีพระบรมราชโองการโปรดเกล้าฯ ให้ประกาศว่า

โดยที่เป็นการสมควรกำหนดไม้บางชนิดในท้องที่บางจังหวัดให้เป็นไม้หวงห้าม

อาศัยอำนาจตามความในมาตรา 7 แห่งพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช 2484 ซึ่งแก้ไขเพิ่ม

เติมโดยพระราชบัญญัติป่าไม้ (ฉบับที่ 4) พ.ศ.2503 กับมาตรา 8 แห่งพระราชบัญญัติป่าไม้

พุทธศักราช 2484 จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ตราพระราชกฤษฎีกาขึ้นไว้ ดังต่อไปนี้

มาตรา 1 พระราชกฤษฎีกานี้เรียกว่า `พระราชกฤษฎีกากำหนดไม้หวงห้าม พ.ศ.2505'

มาตรา 2 พระราชกฤษฎีกานี้ให้ใช้บังคับเมื่อพ้นกำหนดเก้าสิบวันนับแต่วันประกาศใน

ราชกิจจานุเบกษาเป็นต้นไป

มาตรา 3 ให้ยกเลิกพระราชกฤษฎีกากำหนดไม้หวงห้าม พ.ศ.2497

มาตรา 4 ให้ไม้บางชนิดในท้องที่บางจังหวัดตามที่ระบุไว้ในบัญชีท้ายพระราชกฤษฎีกานี้ เป็น

ไม้หวงห้ามตามความในพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช 2484

มาตรา 5 ให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตรรักษาการตามพระราชกฤษฎีกานี้

ผู้รับสนองพระบรมราชโองการ

จอมพล ส.ธนะรัชต์

นายกรัฐมนตรี

หมายเหตุ:- เหตุผลในการประกาศใช้พระราชกฤษฎีกาฉบับนี้ คือ เนื่องจากของป่าบางชนิดมีคุณ

ภาพดี บางชนิดมีราคาสูงและบางชนิดก็หายาก ซึ่งมีบุคคลนิยมเก็บหานำออกมาเพื่อการค้าหรือ

ประกอบการอุตสาหกรรมเป็นปริมาณมาก และการเก็บหาของป่าดังกล่าวนี้ ได้กระทำไปโดยมุ่งหวังที่จะ

ได้ของป่าเป็นปริมาณมากแต่อย่างเดียว หาได้คำนึงถึงความเสียหายแก่พืชพันธุ์แห่งของป่าแต่อย่างใด

ไม่ เป็นเหตุให้ต้นไม้อันเป็นแหล่งกำเนิดของป่านั้นเป็นอันตราย หรือเสื่อมสลายสูญพันธุ์ไป จึงเป็น

การจำเป็นและสมควรที่จะกำหนดของป่าหวงห้ามในท้องที่จังหวัดต่าง ๆ เสียใหม่ เพื่อประโยชน์ใน

การควบคุมบำรุงรักษาพืชพันธุ์แห่งของป่าสืบไป