พระราชกฤษฎีกา กำหนดป่าดงเชือกช้าง ในท้องที่ตำบลทุ่งนุ้ย อำเภอเมืองสตูล จังหวัดสตูล ให้เป็นป่าคุ้มครอง พ.ศ. 2491
พระราชกฤษฎีกา
กำหนดป่าดงเชือกช้าง ในท้องที่ตำบลทุ่งนุ้ย
อำเภอเมืองสตูล จังหวัดสตูล ให้เป็นป่าคุ้มครอง
พ.ศ. ๒๔๙๑
-------------
ในพระปรมาภิไธยสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช
คณะอภิรัฐมนตรี ในหน้าที่คณะผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์
รังสิต กรมขุนชัยนาทนเรนทร
อลงกฎ
ธานีนิวัต
มานวราชเสวี
อดุลเดชจรัส
ให้ไว้ ณ วันที่ ๒๖ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๔๙๑
เป็นปีที่ ๓ ในรัชกาลปัจจุบัน
โดยที่เป็นการสมควรกำหนดป่าดงเชือกช้าง ในท้องที่ตำบลทุ่งนุ้ย อำเภอเมือง
สตูล จังหวัดสตูล ให้เป็นป่าคุ้มครอง
พระมหากษัตริย์อาศัยอำนาจตามความในมาตรา ๘๖ ของรัฐธรรมนูญแห่ง
ราชอาณาจักรไทย (ฉบับชั่วคราว) และมาตรา ๗ แห่งพระราชบัญญัติคุ้มครองและสงวนป่า
พุทธศักราช ๒๔๘๑ จึงมีพระบรมราชโองการให้ตราพระราชกฤษฎีกาขึ้นไว้ ดังต่อไปนี้
มาตรา ๑ พระราชกฤษฎีกานี้เรียกว่า "พระราชกฤษฎีกากำหนดป่าดงเชือกช้าง
ในท้องที่ตำบลทุ่งนุ้ย อำเภอเมืองสตูล จังหวัดสตูล ให้เป็นป่าคุ้มครอง พ.ศ. ๒๔๙๑"
มาตรา ๒ พระราชกฤษฎีกานี้ให้ใช้บังคับเมื่อพ้นกำหนดสามสิบวัน นับแต่วัน
ประกาศในราชกิจจานุเบกษาเป็นต้นไป
มาตรา ๓ ป่าดงเชือกช้าง ในท้องที่ตำบลทุ่งนุ้ย อำเภอเมืองสตูล จังหวัดสตูล
ภายในแนวเขตตามแผนที่ท้ายพระราชกฤษฎีกานี้เป็นป่าคุ้มครอง
มาตรา ๔ ให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตรธิการรักษาการตามพระราช
กฤษฎีกานี้
ผู้รับสนองพระบรมราชโองการ
จอมพล ป. พิบูลสงคราม
นายกรัฐมนตรี
[รก.๒๔๙๑/๗๑/๗๘๔/๗ ธันวาคม ๒๔๙๑]
ชไมพร/พิมพ์
๒๔ ตุลาคม ๒๕๔๔
