พระราชกฤษฎีกา กำหนดให้ป่าแก่ลึก-ยวนผึ้ง ในท้องที่ตำบลพร่อน และตำบลไพรวัน อำเภอตากใบ จังหวัดนราธิวาส ให้เป็นป่าคุ้มครอง พ.ศ. 2491
พระราชกฤษฎีกา
กำหนดป่าแก่ลึก-ยวนผึ้ง ในท้องที่ตำบลพร่อน
และตำบลไพรวัน อำเภอตากใบ จังหวัดนราธิวาส
ให้เป็นป่าคุ้มครอง พ.ศ. ๒๔๙๑
------------
ในพระปรมาภิไธยสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช
คณะอภิรัฐมนตรี ในหน้าที่คณะผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์
รังสิต กรมขุนชัยนาทนเรนทร
อลงกฎ
ธานีนิวัต
มานวราชเสวี
อดุลเดชจรัส
ให้ไว้ ณ วันที่ ๒๖ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๔๙๑
เป็นปีที่ ๓ ในรัชกาลปัจจุบัน
โดยที่เป็นการสมควรกำหนดป่าแก่ลึก-ยวนผึ้ง ในท้องที่ตำบลพร่อนและตำบล
ไพรวัน อำเภอตากใบ จังหวัดนราธิวาส ให้เป็นป่าคุ้มครอง
พระมหากษัตริย์อาศัยอำนาจตามความในมาตรา ๘๖ ของรัฐธรรมนูญแห่ง
ราชอาณาจักรไทย (ฉบับชั่วคราว) และมาตรา ๗ แห่งพระราชบัญญัติคุ้มครองและสงวนป่า
พุทธศักราช ๒๔๘๑ จึงมีพระบรมราชโองการให้ตราพระราชกฤษฎีกาขึ้นไว้ ดังต่อไปนี้
มาตรา ๑ พระราชกฤษฎีกานี้เรียกว่า "พระราชกฤษฎีกากำหนดป่าแก่ลึก-
ยวนผึ้ง ในท้องที่ตำบลพร่อนและตำบลไพรวัน อำเภอตากใบ จังหวัดนราธิวาส ให้เป็นป่าคุ้มครอง
พ.ศ. ๒๔๙๑"
มาตรา ๒ พระราชกฤษฎีกานี้ให้ใช้บังคับเมื่อพ้นกำหนดสามสิบวันนับแต่
วันประกาศในราชกิจจานุเบกษาเป็นต้นไป
มาตรา ๓ ให้ป่าแก่ลึก-ยวนผึ้ง ในท้องที่ตำบลพร่อนและตำบลไพรวัน อำเภอ
ตากใบ จังหวัดนราธิวาส ภายในแนวเขตตามแผนที่ท้ายพระราชกฤษฎีกานี้ เป็นป่าคุ้มครอง
มาตรา ๔ ให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตราธิการรักษาการตามพระราช
กฤษฎีกานี้
ผู้รับสนองพระบรมราชโองการ
ควง อภัยวงศ์
นายกรัฐมนตรี
[รก.๒๔๙๑/๗๒/๗๙๖/๑๔ ธันวาคม ๒๔๙๑]
ชไมพร/พิมพ์
๒๔ ตุลาคม ๒๕๔๔