พระราชบัญญัติ

ป่าไม้ (ฉะบับที่ ๒) พ.ศ. ๒๔๙๑

ในพระปรมาภิไธยสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช

คณะอภิรัฐมนตรี ในหน้าที่คณะผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์

                                                  รังสิต กรมขุนชัยนาทนเรนทร

                                                  อลงกฏ

                                                  ธานีนิวัต

มานวราชเสวี

                                                  อดุลเดชจรัส

ให้ไว้ ณ วันที่ ๑๙ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๔๙๑

เป็นปีที่ ๓ ในรัชชกาลปัจจุบัน

โดยที่เป็นการสมควรแก้ไขเพิ่มเติมพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช ๒๔๘๔ บางมาตรา ให้เหมาะสมยิ่งขึ้น

พระมหากษัตริย์โดยคำแนะนำและยินยอมของรัฐสภา จึงมีพระบรมราชโองการให้ตราพระราชบัญญัติขึ้นไว้ ดังต่อไปนี้

มาตรา ๑  พระราชบัญญัตินี้เรียกว่า “พระราชบัญญัติป่าไม้ (ฉะบับที่ ๒) พ.ศ. ๒๔๙๑”

มาตรา ๒[๑]  พระราชบัญญัตินี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่วันถัดจากวันประกาศในราชกิจจานุเบกษาเป็นต้นไป

มาตรา ๓  ให้ยกเลิกความในมาตรา ๑๙ แห่งพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช ๒๔๘๔ และให้ใช้ความต่อไปนี้แทน

“มาตรา ๑๙  นอกจากไม้สัก ให้พนักงานเจ้าหน้าที่ผู้ดำเนินการชั้นจังหวัดเป็นอย่างสูง มีอำนาจอนุญาตให้ทำไม้โดยยกเว้นค่าภาคหลวงได้ดังต่อไปนี้

                           (๑) เพื่อใช้สอยส่วนตัว สำหรับการปลูกสร้างหรือการเปลี่ยนแปลงต่อเติมบ้านเรือน ตามปริมาตรไม้ที่ยังไม่แปรรูปไม่เกินครัวเรือนละสิบแปดลูกบาศก์เมตร แต่ถ้าการปลูกสร้างหรือการเปลี่ยนแปลงต่อเติมบ้านเรือนนั้นเพื่อให้เป็นไปตามแผนผังและแบบก่อสร้างที่ทางราชการได้กำหนดขึ้นไว้สำหรับราษฎร ให้ยกเว้นได้ตามปริมาตรไม้ที่ยังไม่แปรรูปไม่เกินครัวเรือนละยี่สิบหกลูกบาศก์เมตร

                          (๒) เพื่อใช้สอยส่วนตัว สำหรับเครื่องมือหรือสิ่งอื่นที่ใช้ประกอบหรือเกี่ยวเนื่องในการกสิกรรม การเลี้ยงสัตว์ การลากเข็น และการทำเรือ หรือการประมง หรือทำรั้วเพื่อป้องกันภยันตราย ตามปริมาตรไม้ที่ยังไม่แปรรูปอย่างละไม่เกินครัวเรือนละแปดลูกบาศก์เมตร

(๓) เพื่อการกุศลหรือสาธารณประโยชน์ ซึ่งพนักงานเจ้าหน้าที่ได้สอบสวนเห็นสมควร ตามปริมาตรแห่งความจำเป็น

ในการพิจารณาคำขออนุญาตตามความในมาตรานี้ ให้พนักงานเจ้าหน้าที่สั่งการภายในหกสิบวัน นับแต่วันที่ขออนุญาต”

มาตรา ๔  ให้ยกเลิกความในมาตรา ๒๔ แห่งพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช ๒๔๘๔ และให้ใช้ความต่อไปนี้แทน

                          “มาตรา ๒๔  คณะกรมการจังหวัดโดยอนุมัติจากรัฐมนตรี มีอำนาจประกาศเว้นไม้หวงห้ามชะนิดที่มีค่าหรือหายากจากการอนุญาตโดยยกเว้นค่าภาคหลวงหรือกำหนดปริมาณไม้บางชะนิดที่จะพึงอนุญาตโดยยกเว้นค่าภาคหลวงตามความในส่วนนี้”

มาตรา ๕  ให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตราธิการรักษาการตามพระราชบัญญัตินี้

ผู้รับสนองพระบรมราชโองการ

จอมพล ป.  พิบูลสงคราม

นายกรัฐมนตรี

ปรียนันท์/แก้ไข

๕ มีนาคม ๒๕๔๕

ปัญญา/แก้ไข

๑๖ มิถุนายน ๒๕๕๒

อุดมการณ์/ปรับปรุง

๑๘ มกราคม ๒๕๕๖

วิชพงษ์/ตรวจ

๒๕ มกราคม ๒๕๕๖

[๑] ราชกิจจานุเบกษา เล่ม ๖๕/ตอนที่ ๖๘/หน้า ๗๖๘/๓๐ พฤศจิกายน ๒๔๙๑