ตราพระบรมราชโองการ

พระราชกฤษฎีกา

กำหนดไม้หวงห้าม ( ฉบับที่ 2 )

พ.ศ. 2510

----------

                             ภูมิพลอดุลยเดช ป.ร.

ให้ไว้ ณ วันที่ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2510

เป็นปีที่ 22 ในรัชกาลปัจจุบัน

พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช มีพระบรมราชโองการโปรดเกล้า ฯ ให้

ประกาศว่า

โดยที่เป็นการสมควรกำหนดไม้บางชนิดในท้องที่บางจังหวัดเป็นไม้หวงห้ามมากขึ้น

อาศัยอำนาจตามความในมาตรา 7 แห่งพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช 2484 ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติม

โดยพระราชบัญญัติป่าไม้ (ฉบับที่ 4) พ.ศ. 2503 และมาตรา 8 แห่งพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช

2484 จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้า ฯ ให้ตราพระราชกฤษฎีกาขึ้นไว้ ดังต่อไปนี้

มาตรา 1 พระราชกฤษฎีกานี้เรียกว่า `พระราชกฤษฎีกากำหนดไม้หวงห้าม (ฉบับที่ 2) พ.ศ.

2510'

มาตรา 2 พระราชกฤษฎีกานี้ให้ใช้บังคับเมื่อพ้นกำหนดเก้าสิบวัน นับแต่วันประกาศในราชกิจจานุเบกษาเป็นต้นไป

มาตรา 3 ให้ไม้บางชนิดในท้องที่บางจังหวัดตามที่ระบุไว้ในบัญชีท้ายพระราชกฤษฎีกานี้ เป็นไม้

หวงห้ามตามความในพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช 2484

มาตรา 4 ให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตรรักษาการตามพระราชกฤษฎีกานี้

ผู้รับสนองพระบรมราชโองการ

จอมพล ถนอม กิตติขจร

นายกรัฐมนตรี

หมายเหตุ:- เหตุผลในการประกาศใช้พระราชกฤษฎีกาฉบับนี้ คือ ตามที่ได้มีพระราชกฤษฎีกากำหนด

ไม้หวงห้าม พ.ศ. 2505 แล้วนั้น บัดนี้ปรากฏว่า ยังมีไม้บางชนิดมีคุณภาพดี บางชนิดมีราคาสูง และ

บางชนิดก็หายาก ซึ่งมีบุคคลนิยมทำออกมา เพื่อการค้า หรือประกอบการอุตสาหกรรม และการทำไม้

ดังกล่าวนี้ได้กระทำไปโดยมุ่งหวังที่จะได้ไม้เป็นปริมาณมาก หาได้คำนึงถึงความเสียหายของพันธุ์ไม้แต่

อย่างใดไม่ เป็นเหตุให้ไม้ชนิดดีมีค่าหรือหายากเป็นอันตราย หรือสูญสิ้นไป จึงจำเป็นที่จะตรา

พระราชกฤษฎีกากำหนดไม้หวงห้ามในท้องที่บางจังหวัดเพิ่มขึ้น