กฎกระทรวง

ฉบับที่ ๒๐ (พ.ศ. ๒๕๑๑)

ออกตามความในพระราชบัญญัติป่าไม้

พุทธศักราช ๒๔๘๔

---------------

                        อาศัยอำนาจตามความในมาตรา ๔ (๑๑) แห่งพระราชบัญญัติป่าไม้

พุทธศักราช ๒๔๘๔ ซึ่งแก้วไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติป่าไม้ (ฉบับที่ ๓)

พ.ศ. ๒๔๙๔ และมาตรา ๗๕ แห่งพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช ๒๔๘๔ รัฐมนตรี

ว่าการกระทรวงเกษตรออกกฎกระทรวงไว้ ดังต่อไปนี้

                        ข้อ ๑  ขนาดจำกัดของไม้ ให้ถือขนาดโตของต้นไม้ตามบัญชีท้ายกฎ

กระทรวงนี้

                        ข้อ ๒  การวัดขนาดโตของต้นไม้ ให้วัดโดยรอบลำต้นตรงที่สูง ๑๓๐

เซนติเมตร จากระดับพื้นดิน เว้นแต่ต้นไม้ที่ลำต้นมีลักษณะผิดปกติ เช่น เป็นพู พอน

ปุ่ม ตา หรือกิ่วคอดตรงที่สูง ๑๓๐ เซนติเมตร การวัดให้วัดโดยรอบลำต้นตรงที่ถัด

จากที่ที่มีลักษณะผิดปกติขึ้นไปใกล้ชิดที่สุด

                                                            ให้ไว้ ณ วันที่ 17 มกราคม พ.ศ.2511

                                                                        พระประกาศสหกรณ์

                                                               รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตร

[ดูข้อมูลจากภาพกฎหมาย]

+----------------------------------------------------------------------------------------------+

หมายเหตุ :-เหตุผลในการประการใช้กฎกระทรวงฉบับนี้ คือ เพื่อให้การตัดฟันไม้หวงห้าม

ได้เป็นไปถูกต้องตามหลักวิชาการป่าไม้และนำไม้ที่ถึงขนาดตัดฟันแล้วไปใช้ให้ได้ประโยชน

์มากที่สุด และเหลือไม้ที่ต่ำกว่าขนาดจำกัดไว้เพื่อประโยชน์ในอนาคต จึงเป็นการจำเป็นและ

สมควรกำหนดขนาดจำกัดไม้หวงห้ามที่จะอนุญาตให้ทำการตัดฟันเพื่อให้เหลือต้นไม้ขนาด

รอง ๆ ลดหลั่นกันลงไปได้มีโอกาสเจริญเติบโตขึ้นเป็นไม้ใหญ่ให้ตัดฟันได้ทยอยกันไปทุกปี

โดยไม่ขาดแคลน จึงจำเป็นต้องออกกฎกระทรวงฉบับนี้