พระราชกฤษฎีกา กำหนดป่ากะลุปี ในท้องที่ตำบลตันหยงมัสและตำบลบองอ อำเภอระแงะ จังหวัดนราธิวาส ให้เป็นป่าคุ้มครอง พ.ศ. 2494
พระราชกฤษฎีกา
กำหนดป่ากะลุปี ในท้องที่ตำบลตันหยงมัส
และตำบลบองอ อำเภอระแงะ จังหวัดนราธิวาส
ให้เป็นป่าคุ้มครอง พ.ศ. ๒๔๙๔
------------
ไนพระปรมาภิไธย
พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช
ธานีวัต กรมหมื่นพิทยลาภพฤฒิยากร
ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์
ให้ไว้ ณ วันที่ ๒๐ มีนาคม พ.ศ. ๒๔๙๔
เป็นปีที่ ๖ ในรัชกาลปัจจุบัน
โดยที่เป็นการสมควรกำหนดป่ากะลุปี ในท้องที่ตำบลตันหยงมัสและตำบลบองอ
อำเภอระแงะ จังหวัดนราธิวาส ให้เป็นป่าคุ้มครอง
พระมหากษัตริย์ อาศัยอำนาจตามความในมาตรา ๑๕๗ ของรัฐธรรมนูญแห่ง
ราชอาณาจักรไทย และมาตรา ๗ แห่งพระราชบัญญัติคุ้มครองและสงวนป่า พุทธศักราช ๒๔๘๑
จึงมีพระบรมราชโองการให้ตราพระราชกฤษฎีกาขึ้นไว้ ดังต่อไปนี้
มาตรา ๑ พระราชกฤษฎีกานี้เรียกว่า "พระราชกฤษฎีกากำหนดป่ากะลุปี
ในท้องที่ตำบลตันหยงมัสและตำบลบองอ อำเภอระแงะ จังหวัดนราธิวาส ให้เป็นป่าคุ้มครอง
พ.ศ. ๒๔๙๔"
มาตรา ๒ พระราชกฤษฎีกานี้ให้ใช้บังคับเมื่อพ้นกำหนดสามสิบวัน นับแต่วัน
ประกาศในราชกิจจานุเบกษาเป็นต้นไป
มาตรา ๓ ให้ป่ากะลุปี ในท้องที่ตำบลตันหยงมัสและตำบลบองอ อำเภอระแงะ
จังหวัดนราธิวาส ภายในแนวเขตตามแผนที่ท้ายพระราชกฤษฎีกานี้เป็นป่าคุ้มครอง
มาตรา ๔ ให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตราธิการรักษาการตามพระราช
กฤษฎีกานี้
ผู้รับสนองพระบรมราชโองการ
จอมพล ป. พิบูลสงคราม
นายกรัฐมนตรี
[รก.๒๔๙๔/๖๗/๑๕๐๗/๖ พฤศจิกายน ๒๔๙๔]
ชไมพร/พิมพ์
๑๗ ตุลาคม ๒๕๔๔
