พระราชกฤษฎีกา กำหนดป่าดอนเต็งรัง ในท้องที่ตำบลเมืองเก่า อำเภอปราณบุรี จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ให้เป็นป่าคุ้มครอง พุทธศักราช 2484

พระราชกฤษฎีกา

กำหนดป่าดอนเต็งรัง ในท้องที่ตำบลเมืองเก่า

อำเภอปราณบุรี จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ให้เป็นป่า

คุ้มครอง พุทธศักราช ๒๔๘๔

-------------

                                    ในพระปรมาภิไธยสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวอานันทมหิดล

                                                คณะผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์

                                          (ตามประกาศประธานสภาผู้แทนราษฎร

                                           ลงวันที่ ๔ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๔๘๐)

                                                          อาทิตย์ทิพอาภา

                                                      พล. อ. พิชเยนทร โยธิน

                                    ตราไว้ ณ วันที่ ๓๑ มกราคม พุทธศักราช ๒๔๘๔

                                                    เป็นปีที่ ๘ ในรัชกาลปัจจุบัน

                        โดยที่เป็นการสมควรกำหนดป่าดอนเต็งรัง ในท้องที่ตำบลเมืองเก่า อำเภอปราณ

บุรี จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ให้เป็นป่าคุ้มครอง

                        คณะผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ในพระปรมาภิไธยสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว อาศัย

อำนาจตามความในมาตรา ๗ แห่งพระราชบัญญัติคุ้มครองและสงวนป่า พุทธศักราช ๒๔๘๑

จึงให้ตราพระราชกฤษฎีกาขึ้นไว้ ดังต่อไปนี้

                        มาตรา ๑  พระราชกฤษฎีกานี้ให้เรียกว่า "พระราชกฤษฎีกากำหนดป่าดอนเต็ง

รัง ในท้องที่ตำบลเมืองเก่า อำเภอปราณบุรี จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ให้เป็นป่าคุ้มครอง

พุทธศักราช ๒๔๘๔"

                        มาตรา ๒  ให้ใช้พระราชกฤษฎีกานี้ เมื่อพ้นกำหนดสามสิบวันนับแต่วันประกาศ

ในราชกิจจานุเบกษาเป็นต้นไป

                        มาตรา ๓  ให้ป่าดอนเต็งรัง ในท้องที่ตำบลเมืองเก่า อำเภอปราณบุรี จังหวัด

ประจวบคีรีขันธ์ ภายในเขตดังปรากฏตามแผนที่ท้ายพระราชกฤษฎีกานี้ เป็นป่าคุ้มครอง

                        มาตรา ๔  ให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตราธิการรักษาการให้เป็นไปตาม

พระราชกฤษฎีกานี้

ผู้รับสนองพระบรมราชโองการ

        พิบูลสงคราม

        นายกรัฐมนตรี

[รก.๒๔๘๔/-/๑๘๘/๑๑ กุมภาพันธ์ ๒๔๘๔]

                                                                                                            ชไมพร/พิมพ์

                                                                                                            ๒๕ ตุลาคม ๒๕๔๔