หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใช้พระราชกฤษฎีกาฉบับนี้ คือ เนื่องจากในท้องที่ตำบลห้วยแย้

ตำบลวังตะเฆ่ ตำบลโคกสะอาด ตำบลโสกปลาดุก อำเภอหนองบัวระเหว ตำบลโป่งนก ตำบลนา

ยางกลัก ตำบลบ้านไร่ ตำบลห้วยยายจิ๋ว ตำบลวะตะแบก อำเภอเทพสถิต ตำบลบ้านชวน ตำบล

โคกเพชรพัฒนา ตำบลเกาะมะนาว ตำบลโคกเริงรมย์ อำเภอบำเหน็จณรงค์ จังหวัดชัยภูมิ และ

ตำบลวังยายทอง ตำบลบึงปรือ กิ่งอำเภอเทพารักษ์ อำเภอด่านขุนทด จังหวัดนครราชสีมา มี

เกษตรกรผู้ไม่มีที่ดินประกอบเกษตรกรรมเป็นของตนเอง หรือมีที่ดินเล็กน้อยไม่เพียงพอแก่การ

ครองชีพหรือต้องเช่าที่ดินของผู้อื่นประกอบเกษตรกรรมอยู่เป็นจำนวนมาก สมควรกำหนดเขตที่ดิน

ในท้องที่ดังกล่าวให้เป็นเขตปฏิรูปที่ดิน จึงจำเป็นต้องตราพระราชกฤษฎีกานี้

หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใช้พระราชกฤษฎีกาฉบับนี้ คือ เนื่องจากในท้องที่ตำบลขมิ้น

ตำบลห้วยยาง ตำบลดงมะไฟ อำเภอเมืองสกลนคร ตำบลนาหัวบ่อ อำเภอพรรณานิคม ตำบลนา

ตาล ตำบลเต่างอย ตำบลจันทร์เพ็ญ อำเภอเต่างอย ตำบลตองโขบ ตำบลเหล่าโพนค้อ อำเภอโคก

ศรีสุพรรณ และตำบลกกปลาซิว ตำบลหลุบเลา อำเภอภูพาน จังหวัดสกลนคร มีเกษตรกรผู้ไม่มีที่

ดินประกอบเกษตรกรรมเป็นของตนเอง หรือมีที่ดินเล็กน้อยไม่เพียงพอแก่การครองชีพ หรือต้องเช่า

ที่ดินของผู้อื่นประกอบเกษตรกรรมอยู่เป็นจำนวนมาก สมควรกำหนดเขตที่ดินในท้องที่ดังกล่าวให้

เป็นเขตปฏิรูปที่ดิน จึงจำเป็นต้องตราพระราชกฤษฎีกานี้

หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใช้พระราชกฤษฎีกาฉบับนี้ คือ เนื่องจากในท้องที่ตำบลวังคัน

ตำบลห้วยขมิ้น ตำบลหนองมะค่าโมง ตำบลนิคมกระเสียว ตำบลด่านช้าง อำเภอด่านช้าง ตำบล

แจงงาม ตำบลบ้านหนองขาม ตำบลทัพหลวง ตำบลหนองหญ้าไซ อำเภอหนองหญ้าไซ และ

ตำบลทะเลบก ตำบลสระกระโจม อำเภอดอนเจดีย์ จังหวัดสุพรรณบุรี มีเกษตรกรผู้ไม่มีที่ดิน

ประกอบเกษตรกรรมเป็นของตนเอง หรือมีที่ดินเล็กน้อยไม่เพียงพอแก่การครองชีพ หรือต้องเช่า

ที่ดินของผู้อื่นประกอบเกษตรกรรมอยู่เป็นจำนวนมาก สมควรกำหนดเขตที่ดินในท้องที่ดังกล่าวให้

เป็นเขตปฏิรูปที่ดิน จึงจำเป็นต้องตราพระราชกฤษฎีกานี้

หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใช้พระราชกฤษฎีกาฉบับนี้ คือ เนื่องจากในท้องที่ตำบลกุดเค้า

อำเภอมัญจาคีรี ตำบลโนนพะยอม ตำบลวังแสง ตำบลกุดเพียขอม ตำบลห้วยแก อำเภอชนบท

ตำบลโนนสะอาด ตำบลแวงใหญ่ ตำบลคอนฉิม ตำบลใหม่นาเพียง ตำบลโนนทอง อำเภอแวงใหญ่

และตำบลก้านเหลือง ตำบลท่านางแนว ตำบลละหานนา ตำบลแวงน้อย อำเภอแวงน้อย จังหวัด

ขอนแก่นมีเกษตรกรผู้ไม่มีที่ดินประกอบเกษตรกรรมเป็นของตนเอง หรือมีที่ดินเล็กน้อยไม่เพียงพอ

แก่การครองชีพ หรือต้องเช่าที่ดินของผู้อื่นประกอบเกษตรกรรมอยู่เป็นจำนวนมาก สมควรกำหนด

เขตที่ดินในท้องที่ดังกล่าวให้เป็นเขตปฏิรูปที่ดิน จึงจำเป็นต้องตราพระราชกฤษฎีกานี้

หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใช้พระราชกฤษฎีกาฉบับนี้ คือ เนื่องจากในท้องที่ตำบลบ้านหัน

ตำบลโนนศิลา กิ่งอำเภอโนนศิลา อำเภอบ้านไผ่ ตำบลป่าปอ อำเภอบ้านไผ่ ตำบลบ้านแท่น ตำบล

ปอแดง อำเภอชนบท ตำบลขามป้อม ตำบลวังม่วง อำเภอเปือยน้อย ตำบลหนองแวงนางเบ้า

ตำบลโจดหนองแก ตำบลโสกนกเต็น อำเภอพล และตำบลวังหิน ตำบลคึมชาด ตำบลสำโรง ตำบล

ดอนดู่ อำเภอหนองสองห้อง จังหวัดขอนแก่น มีเกษตรกรผู้ไม่มีที่ดินประกอบเกษตรกรรมเป็นของ

ตนเอง หรือมีที่ดินเล็กน้อยไม่เพียงพอแก่การครองชีพ หรือต้องเช่าที่ดินของผู้อื่นประกอบเกษตร

กรรมอยู่เป็นจำนวนมาก สมควรกำหนดเขตที่ดินในท้องที่ดังกล่าวให้เป็นเขตปฏิรูปที่ดิน จึงจำเป็น

ต้องตราพระราชกฤษฎีกานี้

หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใช้พระราชกฤษฎีกาฉบับนี้ คือ เนื่องจากในท้องที่ตำบลเวียง อำเภอเชียงแสน จังหวัดเชียงราย มีเกษตรกรผู้ไม่มีที่ดินประกอบเกษตรกรรมเป็นของตนเอง หรือมีที่ดินเล็กน้อยไม่เพียงพอแก่การครองชีพ หรือต้องเช่าที่ดินของผู้อื่นประกอบเกษตรกรรมอยู่เป็นจำนวนมาก และโดยที่ที่ดินสาธารณประโยชน์ป่าห้วยห้อมและป่าหนองเหียง ในท้องที่ตำบลเวียง อำเภอเชียงแสน จังหวัดเชียงราย เนื้อที่ประมาณ ๒,๐๗๗ ไร่ และ ๑,๒๕๖ ไร่ ตามลำดับ ซึ่งได้สงวนไว้เพื่อใช้เป็นที่ปล่อยสัตว์และเลี้ยงสัตว์ ปัจจุบันปรากฏว่าได้เปลี่ยนสภาพจากการเป็นที่ดินสำหรับพลเมืองใช้ประโยชน์ร่วมกันแล้ว สมควรกำหนดเขตที่ดินในท้องที่ดังกล่าวให้เป็นเขตปฏิรูปที่ดิน จึงจำเป็นต้องตราพระราชกฤษฎีกานี้

หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใช้พระราชกฤษฎีกาฉบับนี้ คือ เนื่องจากในท้องที่ตำบลเมืองใหม่ อำเภอราชสาส์น จังหวัดฉะเชิงเทรา มีเกษตรกรผู้ไม่มีที่ดินประกอบเกษตรกรรมเป็นของตนเอง หรือมีที่ดินเล็กน้อยไม่เพียงพอแก่การครองชีพ หรือต้องเช่าที่ดินของผู้อื่นประกอบเกษตรกรรมอยู่เป็นจำนวนมาก สมควรกำหนดเขตที่ดินในท้องที่ดังกล่าวให้เป็นเขตปฏิรูปที่ดิน จึงจำเป็นต้องตราพระราชกฤษฎีกานี้

หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใช้พระราชกฤษฎีกาฉบับนี้ คือ เนื่องจากในท้องที่ตำบลบ้านนา อำเภอปะเหลียน จังหวัดตรัง มีเกษตรกรผู้ไม่มีที่ดินประกอบเกษตรกรรมเป็นของตนเอง หรือมีที่ดินเล็กน้อยไม่เพียงพอแก่การครองชีพ หรือต้องเช่าที่ดินของผู้อื่นประกอบเกษตรกรรมอยู่เป็นจำนวนมาก และโดยที่ที่ดินสาธารณประโยชน์ทำเลเลี้ยงสัตว์ทุ่งหนองโต๊ะ ในท้องที่ตำบลบ้านนา อำเภอปะเหลียน จังหวัดตรัง ซึ่งทางราชการได้ประกาศหวงห้ามเป็นที่ดินสาธารณประโยชน์สำหรับพลเมืองใช้เป็นที่เลี้ยงสัตว์ร่วมกัน เมื่อปี พ.ศ. ๒๔๗๔ เนื้อที่ทั้งหมดประมาณ ๓,๔๖๖ ไร่ ๒ งาน ๑ ตารางวา ปัจจุบันปรากฏว่าได้เปลี่ยนสภาพจากการเป็นที่ดินสำหรับพลเมืองใช้ร่วมกันแล้ว สมควรกำหนดเขตที่ดินในท้องที่ดังกล่าวให้เป็นเขตปฏิรูปที่ดิน จึงจำเป็นต้องตราพระราชกฤษฎีกานี้

หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใช้พระราชบัญญัติฉบับนี้ คือ ประเทศไทยเป็นประเทศเกษตรกรรม ประชากรส่วนใหญ่มีอาชีพในการเกษตร ที่ดินจึงเป็นปัจจัยสำคัญและเป็นรากฐานเบื้องต้นของการผลิตทางเกษตรกรรม แต่ปัจจุบันปรากฏว่าเกษตรกรกำลังประสบความเดือดร้อนเนื่องจากต้องสูญเสียสิทธิในที่ดินและกลายเป็นผู้เช่าที่ดิน ต้องเสียค่าเช่าที่ดินในอัตราสูงเกินสมควร ที่ดินขาดการบำรุงรักษา จึงทำให้อัตราผลิตผลเกษตรกรรมอยู่ในระดับต่ำ เกษตรกรไม่ได้รับความเป็นธรรมและเสียเปรียบจากระบบการเช่าที่ดินและการจำหน่ายผลิตผลตลอดมา ซึ่งส่งผลให้เกิดภาวะความยุ่งยากทั้งในทางเศรษฐกิจ สังคม การปกครองและการเมืองของประเทศเป็นอย่างมาก จึงเป็นความจำเป็นอย่างยิ่งที่รัฐจะต้องดำเนินการแก้ไขปัญหาดังกล่าวโดยด่วนที่สุด โดยวิธีการปฏิรูปที่ดิน เพื่อช่วยให้เกษตรกรมีที่ดินทำกิน และให้การใช้ที่ดินเกิดประโยชน์มากที่สุด พร้อมกับการจัดระบบการผลิตและจำหน่ายผลิตผลเกษตรกรรม เพื่อให้ความเป็นธรรมแก่เกษตรกร ทั้งนี้ เพื่อเป็นการสนองแนวนโยบายแห่งรัฐในการลดความเหลื่อมล้ำในฐานะของบุคคลในทางเศรษฐกิจและสังคม ตามที่ได้กำหนดไว้ในรัฐธรรมนูญ จึงจำเป็นต้องตราพระราชบัญญัตินี้ขึ้น

หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใช้พระราชบัญญัติฉบับนี้ คือ เนื่องจากพระราชบัญญัติการปฏิรูปที่ดินเพื่อเกษตรกรรม พ.ศ. ๒๕๑๘ ยังมีบทบัญญัติไม่รัดกุมและเหมาะสม ทำให้เป็นอุปสรรคต่อการดำเนินการปฏิรูปที่ดินอยู่หลายประการ และมีบางประการได้แก่เรื่อง การออกพันธบัตร การชำระราคาหรือค่าทดแทนที่ดินหรืออสังหาริมทรัพย์สมควรแก้ไขเพิ่มเติมเสียใหม่โดยรีบด่วน เพื่อให้การปฏิบัติตามกฎหมายเกิดความคล่องตัวและสนองนโยบายการปฏิรูปที่ดินของรัฐบาลได้รวดเร็วยิ่งขึ้น จึงจำเป็นต้องตราพระราชบัญญัตินี้ขึ้น