คลังคำสำคัญ ‘พระราชบัญญัติป่าสงวนแห่งชาติ พ.ศ.2507’

พระราชกฤษฎีกากำหนดป่ายางลำห้วย ป่าแม่ประจันต์ในท้องที่ตำบลวังไคร้ อำเภอท่ายาง จังหวัดเพชรบุรี ให้เป็นป่าคุ้มครอง พ.ศ. 2496

หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใช้พระราชกฤษฎีกาฉบับนี้ คือ เนื่องจากที่ดินแห่งนี้เป็นป่า

ที่มีไม้มีค่าเป็นปริมาณมาก เช่น ไม้ยาง มีสภาพเหมาะสมที่ควรสงวนไว้เพื่อให้ราษฎรได้มีได้ใช้

ตลอดปี อันจะให้ประโยชน์มากยิ่งกว่าที่จะแผ้วถางลงทำเป็นที่เพาะปลูกหรือเพื่อกิจการอย่างอื่น

ต่อหน่วยเนื้อที่ และการใช้ประโยชน์จากป่าของราษฎรส่วนมากมิได้เป็นไปตามหลักเศรษฐกิจ เช่น

เข้าก่นสร้าง แผ้วถาง เผาป่าที่อุดมไปด้วยพันธุ์ไม้มีค่า โดยไม่คำนึงถึงผลได้เสียที่จะบังเกิดแก่

ส่วนรวม เป็นเหตุให้ป่าที่ดีมีค่าถูกทำลายทรุดโทรมเสียหายเกินควร จึงสมควรที่จะจัดการ

คุ้มครองที่ป่าแห่งนี้ไว้เพื่อประโยชน์แห่งรัฐและประชาชน

พระราชกฤษฎีกากำหนดป่าตาเนิน ในท้องที่ตำบลเนิน ตำบลละหาร ตำบลบ้านกอก ตำบลกุดน้ำใสและตำบลบ้านขาม อำเภอจัตุรัส จังหวัดชัยภูมิ ให้เป็นป่าคุ้มครอง พ.ศ. 2496

หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใช้พระราชกฤษฎีกาฉบับนี้ คือ เนื่องจากที่ดินแห่งนี้เป็นป่าที่

มีไม้มีค่าเป็นปริมาณมาก เช่น ไม้เต็ง ไม้รัง ไม้เหียง ไม้มะค่าแต้ และไม้พลวง มีเนื้อที่ประมาณ

๑๐๙ ตารางกิโลเมตร มีสภาพเหมาะสมที่ควรสงวนไว้เพื่อให้ราษฎรได้มีไม้ใช้ตลอดไป อันจะให้

ประโยชน์มากยิ่งกว่าที่จะแผ้วถางลงทำเป็นที่เพาะปลูก หรือเพื่อกิจการอย่างอื่นต่อหน่วยเนื้อที่

และการใช้ประโยชน์จากป่าของราษฎรส่วนมาก มิได้เป็นไปตามหลักเศรษฐกิจ เช่น เข้าก่นสร้าง

แผ้วถาง เผาป่าที่อุดมไปด้วยพันธุ์ไม้มีค่า โดยไม่คำนึงถึงผลได้เสียที่จะบังเกิดแก่ส่วนรวม เป็น

เหตุให้ป่าที่ดีมีค่าถูกทำลายและทรุดโทรมเสียหายเกินควร จึงสมควรที่จะจัดการคุ้มครองที่ป่า

แห่งนี้ไว้เพื่อประโยชน์แห่งรัฐและประชาชน

พระราชกฤษฎีกา กำหนดป่ายางเกาะปริง ในท้องที่ตำบลหนองตรุด อำเภอเมืองตรัง จังหวัดตรัง ให้เป็นป่าคุ้มครอง พ.ศ. 2495

หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใช้พระราชกฤษฎีกาฉบับนี้ คือ เนื่องจากที่ดินแห่งนี้เป็นป่า

ที่มีไม้มีค่าเป็นปริมาณมาก เช่น ไม้ยาง ไม้ก่อ และไม้หว้า มีเนื้อที่ประมาณ ๐.๐๑๙ ตาราง

กิโลเมตร มีสภาพเหมาะสมที่ควรสงวนไว้เพื่อให้ราษฎรได้มีไม้ใช้ตลอดไป อันจะให้ประโยชน์มาก

ยิ่งกว่าที่แผ้วถางลงทำเป็นที่เพาะปลูก หรือเพื่อกิจการอย่างอื่นต่อหน่วยเนื้อที่ และการใช้

ประโยชน์จากป่าของราษฎรส่วนมากมิได้เป็นไปตามหลักเศรษฐกิจ เช่น เข้ากันสร้างแผ้วถาง

เผาป่าที่อุดมไปด้วยพันธุ์ไม้มีค่า โดยไม่คำนึงถึงผลได้เสียที่จะบังเกิดแก่ส่วนรวม เป็นเหตุให้ป่า

ที่มีค่าถูกทำลายทรุดโทรมเสียหายเกินควร จึงสมควรที่จะจัดการคุ้มครองที่ป่าแห่งนี้ไว้ เพื่อ

ประโยชน์แห่งรัฐและประชาชน

พระราชกฤษฎีกากำหนดให้ป่าคลองลำเลียง-ป่าละอุ่น เป็นป่าคุ้มครอง ในท้องที่ตำบลลำเลียง ตำบลบางแก้ว ตำบลทรายแดง ตำบลบางพระใต้ และตำบลละอุ่นใต้ กิ่งอำเภอละอุ่น อำเภอกระบุรี จังหวัดระนอง พ.ศ. 2497

หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใช้พระราชกฤษฎีกาฉบับนี้ คือ เนื่องจากที่ดินแห่งนี้เป็นป่าที่

มีไม้มีค่าเป็นปริมาณมาก เช่น ไม้โกงกาง ไม้พังกา ไม้หงอนไก่ มีสภาพเหมาะสมที่ควรสงวนไว้

เพื่อให้ราษฎรได้มีไม้ใช้ตลอดไป อันจะใช้ประโยชน์มากยิ่งกว่าที่จะแผ้วถางลงทำเป็นที่เพาะปลูก

หรือเพื่อกิจการอย่างอื่นต่อหน่วยเนื้อที่ และการใช้ประโยชน์จากป่าของราษฎรส่วนมากมิได้เป็น

ไปตามหลักเศรษฐกิจ เช่น เข้าก่นสร้าง แผ้วถางเผาป่าที่อุดมไปด้วยพันธ์ไม้มีค่า โดยไม่คำนึงถึง

ผลได้เสียที่จะบังเกิดแก่ส่วนรวม เป็นเหตุให้ป่าที่ดีมีค่าถูกทำลายทรุดโทรมเสียหายเกินควร จึง

สมควรที่จะจัดการสงวนที่ป่าแห่งนี้ไว้เพื่อประโยชน์แห่งรัฐและประชาชน

พระราชกฤษฎีกา กำหนดเขตที่ดินในบริเวณที่ที่จะเวนคืนในท้องที่อำเภอภาษีเจริญ กิ่งอำเภอหนอง แขม จังหวัดธนบุรี อำเภอกระทุ่มแบน จังหวัดสมุทรสาคร อำเภอสามพราน อำเภอนครชัยศรี อำเภอเมืองนครปฐม จังหวัดนครปฐม และอำเภอบ้านโป่ง จังหวัดราชบุรี พ.ศ. 2500

หมายเหตุ:- เหตุผลในการประกาศใช้พระราชกฤษฎีกาฉบับนี้ คือ ในการขยายทางหลวงสาย

เพชรเกษม ตอน ธนบุรี-ราชบุรี กรมทางหลวงแผ่นดินจำต้องเข้าไปทำการอันจำเป็นเพื่อการ

สำรวจในท้องที่อำเภอภาษีเจริญ กิ่งอำเภอหนองแขม จังหวัดธนบุรี อำเภอกระทุ่มแบน จังหวัด

สมุทรสาครอำเภอสามพราน อำเภอนครชัยศรี อำเภอเมืองนครปฐม จังหวัดนครปฐม และอำเภอ

บ้านโป่งจังหวัดราชบุรี จึงจำเป็นต้องตราพระราชกฤษฎีกากำหนดเขตที่ดินในบริเวณที่ที่จะเวนคืน

ในท้องที่ดังกล่าว ตามความในพระราชบัญญัติทางหลวง พุทธศักราช ๒๔๘๒ เพื่อดำเนินการ

ต่อไป

พระราชกฤษฎีกากำหนดป่าดงซำทอง-ดงหนองไผ่-ดงผาสามยอด-ดงซำบอน-ดงนอก-ดงห้วยป่านในท้องที่ ตำบลหนองหญ้าปล้อง อำเภอวังสะพุง จังหวัดเลย ให้ เป็นป่าคุ้มครอง พ.ศ. 2497

หมายเหตุ : – เหตุผลในการประกาศใช้พระราชกฤษฎีกาฉบับนี้ คือ เนื่องจากที่ดินแห่งนี้เป็นป่าที่

มีไม้ชนิดดีที่มีค่าเป็นปริมาณมาก เช่น ไม้ประดู่ แดง ตะแบก มีเนื้อที่ประมาณ ๖๕๐.๐๐ ตาราง

กิโลเมตร มีสภาพเหมาะสมที่สมควรจะคุ้มครองไว้เพื่อให้ราษฎรได้มีไม้ใช้ตลอดไป อันจะเป็น

ประโยชน์มากยิ่งกว่าที่จะแผ้วถางลงเป็นที่เพาะปลูกหรือเพื่อกิจการอย่างอื่นต่อหน่วยเนื้อที่ และ

เพื่อให้การใช้ประโยชน์จากป่าได้เป็นไปตามหลักเศรษฐกิจ รวมทั้งเพื่อประโยชน์ในการบำรุงรักษา

ป่า เพื่อให้ป่านี้อยู่ในฐานะที่จะอำนวยประโยชน์ให้แก่ประชาชนได้ยั่งยืนถาวรตลอดไป จึงสมควร

ที่จะจัดการคุ้มครองป่าแห่งนี้ไว้เพื่อประโยชน์แห่งรัฐและประชาชน

พระราชกฤษฎีกา กำหนดเขตที่ดินในบริเวณที่ที่จะเวนคืนในท้องที่อำเภอเมืองสมุทรสาคร อำเภอกระทุ่มแบน จังหวัดสมุทรสาคร อำเภอเมืองสมุทรปราการ อำเภอพระประแดง จังหวัดสมุทรปราการ และอำเภอบางขุนเทียน อำเภอราษฎร์บุรณะ จังหวัดธนบุรี พ.ศ. 2500

หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใช้พระราชกฤษฎีกาฉบับนี้ คือเพื่อค้นหาทรัพยากรธรรมชาติ

ของรัฐในการเปิดอุตสาหกรรมน้ำมันขึ้นภายในประเทศ สมควรกำหนดเขตที่ดินบริเวณที่จะให้

ผู้เชี่ยวชาญของกรมโลหกิจได้สำรวจและเจาะค้นหาน้ำมันตามโครงการสำรวจลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยา

ก่อนที่จะเวนคืนต่อไป

พระราชกฤษฎีกากำหนดเขตที่ดินในบริเวณที่ที่จะเวนคืน ในท้องที่อำเภอยานนาวา อำเภอพระโขนง จังหวัดพระนคร อำเภอบางขุนเทียน อำเภอธนบุรี อำเภอบางกอกน้อย อำเภอตลิ่งชัน อำเภอภาษีเจริญ อำเภอหนองแขม จังหวัดธนบุรี อำเภอบางกรวย อำเภอบางใหญ่ อำเภอบางบัวทอง

หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใช้พระราชกฤษฎีกาฉบับนี้ คือ เนื่องด้วยการดำเนินการ

สำรวจเขตที่ดินที่จะเวนคืนตามพระราชกฤษฎีกากำหนดเขตที่ดินในบริเวณที่ที่จะเวนคืน ในท้องที่

อำเภอยานนาวา อำเภอพระโขนง จังหวัดพระนคร อำเภอบางขุนเทียน อำเภอธนบุรี อำเภอบาง

กอกน้อย อำเภอตลิ่งชัน อำเภอภาษีเจริญ อำเภอหนองแขม จังหวัดธนบุรี อำเภอบางกรวย

อำเภอบางใหญ่ อำเภอบางบัวทอง อำเภอเมืองนนทบุรี อำเภอปากเกร็ด จังหวัดนนทบุรี อำเภอ

เมืองปทุมธานี จังหวัดปทุมธานี อำเภอกระทุ่มแบน จังหวัดสมุทรสาคร และอำเภอสามพราน

อำเภอนครชัยศรี จังหวัดนครปฐม พ.ศ. ๒๔๙๗ และประกาศคณะปฏิวัติ ฉบับที่ ๒๒ ลงวันที่ ๙

พฤศจิกายน ๒๕๐๑ ยังไม่แล้วเสร็จ สมควรประกาศพระราชกฤษฎีกาฉบับนี้เพื่อให้มีเวลาสำรวจ

ออกไปอีก ๕ ปี ตามความในมาตรา ๖ แห่งพระราชบัญญัติว่าด้วยการเวนคืนอสังหาริมทรัพย์

พ.ศ. ๒๔๙๗

พระราชกฤษฎีกากำหนดเขตที่ดินในบริเวณที่ที่จะเวนคืน ในท้องที่จังหวัดสุพรรณบุรี จังหวัดกาญจนบุรี จังหวัดราชบุรี จังหวัดนครปฐม จังหวัดสมุทรสาคร จังหวัดสมุทรสงคาม และจังหวัดเพชรบุรี พ.ศ. 2506

หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใช้พระราชกฤษฎีกาฉบับนี้ คือ เนื่องจากการสร้างเขื่อนกั้นน้ำ

ตามโครงการแม่กลองใหญ่ เพื่อประโยชน์ในการชลประทาน ในท้องที่จังหวัดสุพรรณบุรี จังหวัด

กาญจนบุรี จังหวัดราชบุรี จังหวัดนครปฐม จังหวัดสมุทรสาคร จังหวัดสมุทรสงคราม และจังหวัด

เพชรบุรี จะเป็นการป้องกันอุทกภัยแก่การทำนาในตอนต้นฤดูการทำนาในท้องที่จังหวัดดังกล่าว

ได้เป็นอย่างดี สามารถส่งน้ำให้แก่พื้นที่นาระหว่างแม่น้ำแม่กลองและแม่น้ำนครไชยศรี ได้

๒,๐๒๐,๐๐๐ ไร่ และสามารถส่งน้ำให้แก่พื้นที่นาทางด้านทิศตะวันตกของแม่น้ำแม่กลองได้

๓๘๐,๐๐๐ ไร่ นอกจากนี้ยังมีน้ำไว้สำหรับปลูกพืชในฤดูแล้งได้อีก ๓๖๗,๐๐๐ ไร่ จึงจำเป็นต้อง

ดำเนินการออกพระราชกฤษฎีกากำหนดเขตที่ดินในบริเวณที่ที่จะเวนคืนในท้องที่ดังกล่าว เพื่อให้

เจ้าหน้าที่เข้าไปสำรวจที่ดินที่จะใช้ในการนี้ได้

พระราชกฤษฎีกากำหนดเขตที่ดินในบริเวณที่ที่จะเวนคืน ในท้องที่อำเภอดำเนินสะดวก อำเภอปากบ่อ อำเภอวัดเพลง จังหวัดราชบุรี อำเภอบางคนที อำเภออัมพวา อำเภอเมืองสมุทรสงคราม จังหวัดสมุทรสงคราม อำเภอบ้านแผ้ว อำเภอเมืองสมุทรสาคร จังหวัดสมุทรสาคร และอำเภอบ้านแหลม

หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใช้พระราชกฤษฎีกาฉบับนี้ คือ เนื่องจากกรมชลประทานจะ

ทำการก่อสร้างโครงการระบายน้ำทุ่งชายทะเลโดยขุดคลองระบายน้ำ และขุดลอกคลองธรรมชาติที่

ตื้นเขิน พร้อมทั้งสร้างอาคารชลประทานเพื่อช่วยบรรเทาอุทกภัยตามโครงการแม่กลองใหญ่ด้วย

จึงจำเป็นต้องออกพระราชกฤษฎีกากำหนดเขตที่ดินในบริเวณที่ที่จะเวนคืน ในท้องที่อำเภอดำเนิน

สะดวก อำเภอปากบ่อ อำเภอวัดเพลง จังหวัดราชบุรี อำเภอบางคนที อำเภออัมพวา อำเภอเมือง

สมุทรสงคราม จังหวัดสมุทรสมคราม อำเภอบ้านแพ้ว อำเภอเมืองสมุทรสาคร จังหวัดสมุทรสาคร

และอำเภอบ้านแหลม จังหวัดเพชรบุรี เพื่อให้เจ้าหน้าที่เข้าไปทำการสำรวจที่ดินที่จะใช้ในการนี้

ลิงค์ที่เกี่ยวข้อง