กฎกระทรวงเกษตราธิการออกตามความในพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช 2484 (ฉบับที่ 7) ว่าด้วยการแผ้วถางป่า
กฎกระทรวงเกษตราธิการ
ออกตามความในพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช ๒๔๘๔
(ฉบับที่ ๗)
กฎกระทรวงเกษตราธิการ
ออกตามความในพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช ๒๔๘๔
(ฉบับที่ ๗)
กฎกระทรวงเกษตราธิการ
ออกตามความไนพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช ๕๔๘๔
(ฉบับที่ ๘)
กฎกระทรวงเกษตราธิการ
ออกตามความไนพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช ๒๔๘๔
(ฉบับที่ ๕)
หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใช้กฎกระทรวงฉบับนี้ คือ เนื่องจากกฎกระทรวง
เกษตราธิการออกตามความในพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช ๒๔๘๔ (ฉบับที่ ๑)
ว่าด้วยการทำไม้ ยังไม่เป็นการเหมาะสมแก่กาลสมัยและสถานการณ์ในปัจจุบัน จึงเป็น
การสมควรที่จะปรับปรุงกฎกระทรวง ว่าด้วยการทำไม้เสียใหม่ให้เป็นการเหมาะสมยิ่ง
ขึ้น และเพื่อให้สอดคล้องกับบทบัญญัติแห่งพระราชบัญญัติป่าไม้ (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๔๙๔
โดยยกเลิกกฎกระทรวงเกษตราธิการ ออกตามความในพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช
๒๔๘๔ (ฉบับที่ ๑) ว่าด้วยการทำไม้ นั้นเสีย แล้วออกกฎกระทรวงว่าด้วยการทำไม้ ขึ้นใหม่
เพื่อใช้แทนกฎกระทรวงฉบับเดิม
หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใช้กฎกระทรวงฉบับนี้ คือ เนื่องจากกฎกระทรวง
เกษตราธิการ ออกตามความในพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช ๒๔๘๔ (ฉบับที่ ๓)
ว่าด้วยตราประทับไม้ของเอกชน ยังไม่เป็นการเหมาะสมแก่กาลสมัยและสถานการณ์
ในปัจจุบัน จึงเป็นการสมควรที่จะปรับปรุงกฎกระทรวง ว่าด้วยตราประทับไม้ของเอกชน
เสียใหม่ให้เป็นการเหมาะสมยิ่งขึ้น และเพื่อให้สอดคล้องกับบทบัญญัติแห่งพระราชบัญญัติ
ป่าไม้ (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๔๙๔ โดยยกเลิกกฎกระทรวงเกษตราธิการ ออกตามความใน
พระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช ๒๔๘๔ (ฉบับที่ ๓) ว่าด้วยตราประทับไม้ของเอกชน
นั้นเสีย แล้วออกกฎกระทรวงว่าด้วยตราประทับไม้ของเอกชนขึ้นใหม่ เพื่อใช้แทนกฎกระทรวง
ฉบับเดิม
หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใช้กฎกระทรวงฉบับนี้ คือ เนื่องจากกฎกระทรวง
เกษตราธิการ ออกตามความในพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช ๒๔๘๔ (ฉบับที่ ๕)
ว่าด้วยการเก็บไม้ไหลลอย ยังไม่เป็นการเหมาะสมแก่กาลสมัยและสถานการณ์ใน
ปัจจุบัน จึงเป็นการสมควรที่จะปรับปรุงกฎกระทรวงว่าด้วยการเก็บไม้ไหลลอยเสีย
ใหม่ให้เป็นการเหมาะสมยิ่งขึ้น และเพื่อให้สอดคล้องกับบทบัญญัติแห่งพระราช
บัญญัติป่าไม้ (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๔๙๔ โดยยกเลิกกฎกระทรวงเกษตราธิการ
ออกตามความในพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช ๒๔๘๔ (ฉบับที่ ๕) ว่าด้วยการ
เก็บไม้ไหลลอยนั้นเสีย แล้วออกกฎกระทรวงว่าด้วยการเก็บและรักษาไม้ไหลลอยขึ้น
ใหม่ เพื่อใช้แทนกฎกระทรวงฉบับเดิม
หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใช้กฎกระทรวงฉบับนี้ คือ เนื่องจากกฎกระทรวง
เกษตราธิการ ออกตามความในพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช ๒๔๘๔ (ฉบับที่ ๘)
ว่าด้วยใบคู่มืองานอัตราค่าธรรมเนียม และการผัดผ่อนชำระค่าภาคหลวง ยังไม่เป็น
การเหมาะสมแก่กาลสมัยและสถานการณ์ในปัจจุบัน จึงเป็นการสมควรที่จะปรับปรุง
กฎกระทรวงว่าด้วยใบคู่มือคนงาน อัตราค่าธรรมเนียมและการผัดผ่อนชำระค่าภาค
หลวงเสียใหม่ ให้เป็นการเหมาะสมยิ่งขึ้นและเพื่อให้สอดคล้องกับบทบัญญัติแห่งพระ
ราชบัญญัติป่าไม้ (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๔๙๔ โดยยกเลิกกฎกระทรวงเกษตราธิการออก
ตามความในพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช ๒๔๘๔ (ฉบับที่ ๘) ว่าด้วยใบคู่
มือคนงาน อัตราค่าธรรมเนียมและการผัดผ่อนชำระค่าภาคหลวงนั้นเสียแล้วออกกฎ
กระทรวงว่าด้วย การผัดผ่อนชำระค่าภาคหลวงใบคู่มือคนงาน หรือ ผู้รับจ้าง และ
อัตราค่าธรรมเนียมขึ้นใหม่ เพื่อใช้แทนกฎกระทรวงฉบับเดิม
หมายเหตุ:-เหตุผลในการประกาศใช้กฎกระทรวงฉบับนี้ คือ เพื่อให้การตัดฟันไม้หวงห้าม
ได้เป็นไปโดยถูกต้องตามหลักวิชาการป่าไม้ และนำไม้ที่ถึงขนาดตัดฟันแล้วไปใช้ให้ได้ประโยชน
์มากที่สุด และเหลือไม้ที่ต่ำกว่าขนาดจำกัดไว้เพื่อประโยชน์ในอนาคต จึงเป็นการจำเป็น
และสมควรกำหนดขนาดจำกัดไม้หวงห้ามที่จะอนุญาตให้ทำการตัดฟันเพื่อให้เหลือต้นไม้
ขนาดรอง ๆ ลดหลั่นกันลงไปได้มีโอกาสเจริญเติมโตขึ้นเป็นไม้ใหญ่ให้ตัดฟันได้ทะยอยกันไป
ทุก ๆ ปีโดยไม่ขาดแคลน
มายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใช้กฎกระทรวงฉบับนี้ คือ เนื่องจากกฎกระทรวง
ฉบับที่ ๑๑ (พ.ศ. ๒๔๙๘) ออกตามความในพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช
๒๔๘๔ ว่าด้วยการเก็บหาของป่าที่ใช้บังคับอยู่ในปัจจุบันนี้ยังไม่เป็นการเหมาะสมแก่
กาลสมัยและสถานการณ์ปัจจุบัน จึงเป็นการสมควรที่จะปรับปรุงกฎกระทรวงว่าด้วย
การเก็บหาของป่าเสียใหม่ให้เป็นการเหมาะสมรัดกุมยิ่งขึ้น และเพื่อให้สอดคล้องกับ
พระราชกฤษฎีกากำหนดของป่าหวงห้าม พ.ศ. ๒๕๐๕ โดยยกเลิกกฎกระทรวง ฉบับที่
๑๑ (พ.ศ. ๒๔๙๘) ออกตามความในพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช ๒๔๘๔ นั้น
เสีย แล้วออกกฎกระทรวงว่าด้วยการเก็บหาของป่าหวงห้ามขึ้นใหม่ เพื่อใช้แทนกฎ
กระทรวงฉบับเดิม
หมายเหตุ :-เหตุผลในการประการใช้กฎกระทรวงฉบับนี้ คือ เพื่อให้การตัดฟันไม้หวงห้าม
ได้เป็นไปถูกต้องตามหลักวิชาการป่าไม้และนำไม้ที่ถึงขนาดตัดฟันแล้วไปใช้ให้ได้ประโยชน
์มากที่สุด และเหลือไม้ที่ต่ำกว่าขนาดจำกัดไว้เพื่อประโยชน์ในอนาคต จึงเป็นการจำเป็นและ
สมควรกำหนดขนาดจำกัดไม้หวงห้ามที่จะอนุญาตให้ทำการตัดฟันเพื่อให้เหลือต้นไม้ขนาด
รอง ๆ ลดหลั่นกันลงไปได้มีโอกาสเจริญเติบโตขึ้นเป็นไม้ใหญ่ให้ตัดฟันได้ทยอยกันไปทุกปี
โดยไม่ขาดแคลน จึงจำเป็นต้องออกกฎกระทรวงฉบับนี้